در دوره‌ای خشکسالی شدید و وبا و طاعون مدینه را فرا گرفت. مردم به منظور توسل به پیامبر (ص) به دستور عایشه دریچه‌ای بر روی بقعه‌ای که روی قبر پیامبر بود باز کردند و دعا کردند تا برکات آسمانی نازل شود. در بازسازی گنبدها این دریچه همچنان وجود دارد.
سید مجتبی عصیری نیز در کتاب (پیامبر وهابیت) در خصوص این دریچه نوشته: در حقیقت این برآمدگی پنجره‌ای بود که بین آسمان و قبر مطهر حضرت (ص) قرار داشته و هر زمان که خشکسالی می شد آن را باز و به برکت قبر مطهر، باران بر مردم نازل می‌شده است.
بعدها باز کردن این دریچه جزء سنت‌های مردم مدینه شد و تا زمان (سمهودی) در قرن نهم نیز ادامه داشت اما به مرور زمان وهابیت برای باز نشدن این دریچه، با ساختن شایعاتی ذهن‌های مردم را منحرف کرد.
