سردارِ 6 ماهه
اگر ماه را در آسمان نمی‌دیدند، می‌گفتند که ماه در آغوش رباب است. اما نه! صورت و سیرت تو کجا و ماه کجا؟ اصلا ماه به خاطر وجود توست که زمین را طواف می‌کند و تو چه زیبا در عمر کوتاه اما پُر برکتت، خورشیدِ امامت را طواف کردی و چه زیباتر امام زمانت را یاری کردی.
به راستی رباب چه لالایی‌ای در گوشَت زمزمه کرد که رجز عشق را در کربلا خواندی؟ چه دعایی برایت کرد که نشان باب‌الحوائج را بر بازوی کوچکت زدند؟چه دعایی بالاتر از یاری امام زمانه چه عاقبتی خیرتر از فدایی راه امام زمان شدن؟
6 ماه بیشتر نداشتی اما کار هزار سردار را کردی. یک نفر بودی اما حریفِ لشکرلشکر یزیدی شدی. تشنه بودی اما روح تشن? ما را سیراب کردی. دستانت کوچک بود اما گره‌های بزرگی را باز کردی.
حجت را بر ما تمام کردی که همه می‌توانیم یارِ امام‌زمان باشیم. تفاوتی ندارد چند سال داریم. تفاوتی ندارد از وادی طلب هستیم یا از وادی عشق... فقط کافی است بخواهیم. بخواهیم که یار امام زمان باشیم...
دلنوشته مهدوی
ولادت امام جواد و حضرت علی اصغر بر امام زمان و شیعیان مبارک باد.
