رأی اعتماد به الکاظمی، پیروزی آمریکا یا مانور هوشمندانه ایران

رأی اعتماد به الکاظمی، پیروزی آمریکا یا مانور هوشمندانه ایران

 

آنچه به قلم «جواد سعد» در روزنامه «رأی‌الیوم» چاپ «انگلستان» می‌خوانید:


زود است نخست وزیر جدید عراق و کابینه وی را ارزیابی کنیم اما ملاحظاتی قابل ذکر وجود دارد:

 

1)  این اولین بار است که نخست وزیر خارج از احزاب مذهبی نامزد می شود ؛ بلکه فراتر از این احزاب و جناح های مذهبی به ویژه طرفداران ایران و اکثریت جریان های بسیج مردمی با او مخالفت کردند.

2) این که در پیشینه الکاظمی پیش از عهده داری مدیریت دستگاه اطلاعات در سال 2016 سابقه ای وجود ندارد که توانمندی های مدیریتی استثنایی وی را ثابت کند بلکه وی به این مسئله شناخته شده است که توانایی راضی کردن همه طرف‌ها به ویژه آمریکا را دارد.

3) نخستین تصمیم های عملی که اتخاذ کرد و باعث آسودگی عراقی ها شد عبارت اند از:

«لغو تصمیم توقف پرداخت حقوق بازنشستگان،: بازگرداندن اعتبار به فرمانده نظامی که نقش زیادی در شکست داعش و آزادسازی موصل داشت ، آزادسازی تظاهرکنندگان و…»

4) او تلاش کرد وزرای جوان و جدید را انتخاب کند که به استتثنای وزیر امور دارایی سابقه وزارتی نداشتند. بلکه فراتر اکثر این وزرای جدید پیشینه درگیر بودن در فساد را ندارند. 

 

برخی اعطای رای اعتماد به الکاظمی را پیروزی آمریکا به ضرر ایران می‌دانند. اما برخی دیگر می‌گویند ایران با زیرکی و هوشمندی عمل کرد ، زمانی که با نامزدی الکاظمی مخالفت نکرد.

 

این افراد دلایل عدم مخالفت ایران را اینگونه بیان می‌کنند:

 

1) تمایل به برانگیختن مشکلات بیشتر با آمریکا را نداشت.

2) این که مطمئن بود هر شخصیتی که به این منصب برسد به حمایت ایران نیاز دارد و چه بسا خود ایران نام الکاظمی را مطرح کرده باشد.

3) برخی دیگر می گویند الکاظمی با هوشمندی به ایران اطمینان داده است که علیه جایگاهش در عراق اقدام نخواهد کرد.

 

اما گروهی هم چنین تحلیل کرده و می‌گویند آمریکا متوجه اشتباه خود در عراق شده و در نتیجه شخصیتی را نخست وزیر کرده است که تلاش می کند اعتبار حکومت عراق را بازگرداند و احتمال رویارویی نظامی ایران و آمریکا وجود دارد. به ویژه پس از این که رئیس جمهور آمریکا موفق شد تصمیم کنگره را درباره حمله به ایران بدون کسب موافقت این نهاد وتو کند.


نجوا


هرچند تلاش شده است تا عین مقاله «رأی الیوم» تقدیم مخاطبان گردد اما در ادامه ذکر چند نکته ضروری است:

 

1. به هیچ وجه مصطفی الکاظمی شخصیتی فراجناحی نیست بلکه عنصری کاملا وابسته به آمریکا است.

2. الکاظمی با حمایت و برنامه‌ریزی آمریکا در سیستم عراق رشد کرده‌است.

3. غالبا در تحلیل‌ها، آن افراد و گروه‌هایی که در سمت مخالف آمریکا و منافع غرب «نباشند» را «مستقل» معرفی می‌کنند!

4. یکی از معضلات فعلی سیاست خارجی ایران نظیر دلایل روی کار آمدن مصطفی الکاظمی به‌عنوان نخست‌وزیر عراق را باید در حاکمیت دولت غربگرا در ایران ، عدم توازن در سیاست‌خارجی و منافع ملی ایران جستجو نمود.