اژدها در بند تزارها

 

اژدها در بند تزارها

 

 

در روز 2 دسامبر سال 2019 میلادی، خط لوله قدرت سیبری افتتاح شد. 

شرکت گازپروم با ساخت این پروژه 8 هزار کیلومتری توانست برای نخستین بار به بازار گاز اژدهای زرد وارد شود.

براساس اعلام شرکت گازپروم، برای رسیدن این پروژه به اوج ظرفیت آن، باید تا سال 2025 میلادی صبر کرد.

 

چینی‌ها از این گاز وارداتی در حوزه های مختلف استفاده خواهند کرد. هرچند این طرح نقاط ضعف و قوت مختلفی دارد؛ پس از امضای قرارداد پروژه قرن در سال 2014 میلادی، شرکت گازپروم پنج سال و نیم برای ساخت این خط لوله زمان صرف کرد. علاوه بر ساخت این خط لوله، توسعه میدان‌های گازی آمور، چایاندا و کویکتا با بیش از 3 تریلیون روبل (47 میلیارد دلار ) سرمایه‌گذاری انجام شده است. این پروژه را باید پرهزینه‌ترین طرح شرکت گازپروم در دوره فعالیت آن دانست.

 

 

این پروژه برای چینی‌ها نیز دستاوردهای بزرگی به دنبال خواهد داشت. این خط لوله به استان‌های شمال شرق چین متصل شده که تاکنون وابستگی زیادی به زغال سنگ داشته‌اند. قدیمی‌ترین نیروگاه‌های تولید برق و حرارت چین در این استان‌ها قرار دارد. ده‌ها واحد‌های صنعتی بزرگ مصرف کننده زغال سنگ نیز در آن‌ها قرار دارد. مصرف این میزان زیاد زغال سنگ، تاثیر گسترده‌ای بر محیط زیست این استان‌های شمالی داشته است.

 

 

چینی‌ها با دارا بودن شبکه عظیم انتقال گاز طبیعی می‌توانند گاز وارداتی از روسیه را به مناطق مختلف و‌ تا پکن و استان‌های جنوبی کشورشان منتقل کنند. با راه‌اندازی پروژه خط لوله قدرت سیبری، چینی‌ها می‌توانند توسعه شبکه انتقال گاز کشورشان را با سرعت بیشتری اجرا کنند.

 

در استان پهناور هیلونگ ژیانگ، به عنوان منطقه پایانی خط لوله قدرت سیبری، اقدامات لازم برای توسعه شبکه انتقال محلی گاز طبیعی در دست اجراست؛ گاز عرضه شده توسط خط لوله قدرت سیبری، می‌تواند در زمان‌های اوج تقاضای استان‌های شمالی چین در فصل زمستان، از کارایی بالایی برخوردار باشد.

 

 

از سوی دیگر، به دلیل ناتوانی ترکمنستان در اجرای تعهدات خود در زمینه صدور گاز به چین در سال‌های اخیر، اجرای خط لوله قدرت سیبری یک دستاورد بزرگ محسوب می‌شود.

 

 

با آغاز عرضه گاز روسیه، رهبران پکن قادر خواهند بود  در جهت مقررات‌زدایی در بازار گاز طبیعی کشورشان گام بردارند. تاکنون دو بورس تجارت گاز در چین راه اندازی شده و در آینده نزدیک یک شرکت خصوصی بهره‌بردار عملیات انتقال گاز، تأسیس خواهد شد.

 

دولت چین چندی پیش دستورالعملی برای حذف مقررات قیمت‌گذاری گاز طبیعی در شبکه محلی توزیع گاز این کشور ابلاغ کرده است. در این شرایط، راه برای قیمت‌گذاری رقابتی، انعطاف پذیر و سودآور هموار خواهد شد. در سال‌های گذشته، شرکت پتروچاینا به دلیل فقدان آزادی عمل در تعیین قیمت و نوسانات تقاضا در ماه‌های مختلف سال، با میلیاردها دلار ضرر مالی روبرو شده است.

 

براساس اکثر پیش بینی‌ها، در 15 تا 20سال آینده، شاهد رشد مصرف گاز در اکثر بخش‌های اقتصاد چین خواهیم بود. انستیتوی اقتصاد و فناوری شرکت سی ان پی سی پیش‌بینی کرده که در سال 2040 میلادی، مصرف گاز این کشور به 695 میلیارد متر مکعب خواهد رسید. عدد مشابه در سال 2018 میلادی 282 میلیارد متر مکعب بوده‌ است.

 

از سوی دیگر، مصرف گاز در کشور چین به سیاست‌های دولت در بخش‌های جایگزینی زغال سنگ، توسعه انرژی‌های پاک، امنیت انرژی و میزان وابستگی به واردات انواع سوخت وابستگی قابل توجهی دارد. برنامه‌های چین برای توسعه میادین گازی این کشور را نیز باید یک عامل تاثیرگذار به شمار آورد. توسعه منابع گاز شیل نیز با چالش‌های مختلفی روبرو است.

 

در کوتاه مدت، امکان دستیابی به اهداف تعیین شده برای تولید گاز از میادین داخلی چین وجود ندارد. در سال 2018 میلادی، 10 میلیارد متر مکعب گاز از این ذخایر برداشت شده بود.

 

بدین ترتیب برنامه دولت برای دستیابی به تولید 20 میلیارد متر مکعب گاز در سال جاری میلادی، قطعا محقق نخواهد شد. به همین ترتیب، تحقق پیش‌بینی‌های گذشته پکن در مورد افق‌های بلندمدت نیز با چالش‌های مختلفی روبرو خواهند بود.چینی‌ها در حال مذاکره با روس‌ها در مورد طرح‌های دیگر صادرات گاز نظیر پروژه التای و یا مسیر شرق دور هستند.

 

 

چین همواره در مذاکرات خود، موضع‌گیری‌های سخت‌گیرانه‌ای در مورد قیمت داشته است. به همین دلیل، مذاکرات دوکشور، زمان‌بر و پیچیده خواهد بود. 

 

برنامه‌های روسیه در صدور گاز به دولت‌های آسیایی از ذخایر گاز سیبری تامین می‌شود. در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی، آن‌ها برای اکتشاف و تولید از دو میدان گازی اورینگوی و یامبورگ و به دلیل اختلافات مرزی با همسایگانشان از نیروهای نظامی بهره بردند.

 

هم اینک، دو میدان عظیم چایاندا و کویکتا با مجموع ذخیره 3.9 تریلیون متر مکعب برای تأمین گاز خط لوله‌های صادراتی به چین در نظر گرفته شده‌اند. سایر ذخایر گاز سیبری که 2.5 تریلیون متر مکعب است، برای تولید ال ان جی از طریق واحدهای کوچک بخش خصوصی در نظر گرفته است. برای ساکنان مناطق دورافتاده نیز ال ان جی یک گزینه مناسب به شمار می‌رود. یکی دیگر از گزینه‌ها، ساخت تأسیسات پتروشیمی است که شرکت نفت ایرکوتسک برای احداث یک طرح، اعلام آمادگی کرده است.

 

خط لوله قدرت سیبری را باید یک پروژه بزرگ و سرآغاز اقداماتی عظیم تر در چارچوب همکاری‌های دو‌ کشور قدرتمند روسیه و چین دانست. 

 

 

اما در مورد پروژه‌های گازی دو‌ کشور، ابهام‌ها و مسائل مختلفی نظیر تقاضای بلندمدت گاز چین، میزان تولید از ذخایر داخلی، وضعیت بازار جهانی ال ان جی و چگونگی سازوکار قیمتگذاری گاز طبیعی صادراتی وجود دارد. بهترین راه پیش بینی آینده، ساختن آن است.

 

 

محسن داوری

 

 

بررسی احتمال کودتا در شرایط کنونی عراق

 

بررسی احتمال کودتا در شرایط کنونی عراق

نظام سیاسی که بعد از سقوط صدام و مشخصا از سال 2005 با تدوین قانون اساسی جدید در عراق شکل گرفته با سرعت در سراشیبی فقدان مشروعیت و ناکارآمدی حرکت می‌کند.

مهمترین نشانه این واقعیت، فرمالیته شدن قانون اساسی و تمام نهادهای قانونی است.

این وضعیت که امروز به اوج خود رسیده، میراث دموکراسیِ برآمده از اشغالگری نظامی است.

به طور خلاصه در نظام مابعدِ اشغال خاک عراق، تعیین مناسبات قدرت در اختیار مثلثی خارج از قانون اساسی بوده است. یعنی: واشنگتن-تهران-نجف.

تمام تحولات سیاسی و فراگیر عراق طی نزدیک به دو دهه گذشته حاصل توافق این مثلث بوده است.

هر سه ضلع نیز همواره حق وتو داشته‌اند، برای مثال اگر یکی از 3 ضلع با گزینه‌ای برای نخست وزیری مخالف بود نام وی به طور طبیعی از لیست خط می‌خورد.

این معادله در سال 2011 با خروج آمریکا از عراق در دولت اوباما تا حدی تغییر کرد.

به این ترتیب که ایران به شکلی فراتر از انتظار توانست جای خالی رقیب را پر کرده و نفوذ خود را افزایش دهد.

افزایش نفوذ ایران اما نگرانی ضلع سوم (نجف) را به دنبال داشت.

نمود این نگرانی فشار مرجعیت برای کناره گیری گزینه ایران از قدرت و تغییر نخست وزیر بود.

به این ترتیب با پیام تاریخی مرجعیت به حزب‌الدعوه، ایران نیز با کناره گیری نوری مالکی و نخست وزیری حیدر العبادی موافقت کرد.

العبادی از آغاز برای احیاء توازن پیشین به صحنه آمده بود اما روند تحولات او را به نیرویی ضد ایران تبدیل کرد.

با بازگشت آمریکا به عراق در 2014 (ائتلاف موسوم به مبارزه با داعش)، فضا برای نقش آفرینی العبادی مقابل ایران بیشتر مهیا شد.

او طی سال‌های نخست وزیری ضمن استفاده از حمایت گسترده ایران در نبرد با داعش تلاش کرد نفوذ تهران در مراکز حساس را کنترل کرده و در برخی نقاط کاهش دهد.

نقطه اوج این روند، اعلام التزام العبادی به تحریم‌های آمریکا علیه ایران بود.

حالا ضلع دوم، یعنی ایران نخست وزیری العبادی را وتو کرد و عمر دولت او را به پایان رساند.

 

جهت مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...

بررسی تحرکات آمریکا در عراق

بررسی تحرکات آمریکا در عراق

 

 

درباره عراق، روزنامه های امریکایی می گویند پنتاگون دستور آمادگی برای عملیات تهاجمی علیه کتائب حزب الله را داده است. 

 

در عمل اما، آنچه می بینیم تلاش پیگیر امریکا برای منتقل کردن نیروهای خود به پادگان های امن با هدف کاهش آسیب پذیری در مقابل حملات پی در پی موشکی است. 

 

واشینگتن تصور می کرد پس از شهادت سرلشکر قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس نفوذ ایران در عراق یک شبه صفر می شود، حشد فرو می پاشد و سیاستمداران عراقی هم بالکل فرمان بر امریکا می شوند؛ اما  قضایا ظاهرا طور دیگری پیش رفته است.

 

امریکا قادر به انتصاب نخست وزیر مدنظر خود نیست و عملا عادل عبدالمهدی ابقا شده است، گروه های شیعه منسجم تر شده و رویکرد عملیاتی علیه امریکا پیدا کرده اند، و تهاجمی مستمر و ظاهرا تمام نشدنی علیه نیروهای امریکایی آغاز شده است. 

 

در واقع، قضیه اینطور است که تا چند ماه قبل امریکا در عراق تلفات نمی داد اما حالا می دهد. 

 

این احتمال که امریکا قصد عملیات نظامی علیه کتائب در روزهای آینده داشته باشد وجود دارد اما به یاد بیاورید که ارتش امریکا همین چند هفته قبل پادگان های حشد را بمباران کرد به این امید که در مقابل حملات علیه نیروهای خود ‘بازدارندگی’ ایجاد کند اما تنها نتیجه ای که گرفت افزایش حملات بود!

 

 

اکنون هم وضعیت تغییر اساسی نکرده است. 

برخلاف آنچه رسانه ها می گویند هدف راهبردی امریکا درگیر شدن با حشد نیست، بلکه امریکا بیشتر دنبال آن است که سریال حملات علیه نیروهای آن متوقف شود و یکی از راه های رسیدن به این هدف را ایجاد بازدارندگی از طریق «تهدید معتبر به تلافی» می‌داند؛ چیزی که تا امروز کارساز نبوده و پس از این هم نخواهد بود.

 

 بنابراین، احتمال درگیری وجود دارد اما امریکا در موضع دفاعی است و به صحنه ای کشانده شده که موضع راهبردی آن را روز به روز ضعیف تر خواهد کرد. تلفات امریکایی هر چه زمان به انتخابات 2020 نزدیک تر شود، برای ترامپ مهلک تر خواهد بود. توان نامتقارن را نیز با عملیات متعارف نمی توان مهار کرد.

 

مهدی محمدی

خودکشی پرستاران در غرب

 

خودکشی پرستاران در غرب

 

 

این خبر نه از اخبار ویژه 20:30 شبکه دو سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شده، نه برای سیاه نمایی غرب، توسط فلان خبرگزاری ایرانی منتشر گردیده است.

 

 

"رادیو زمانه" یک رسانه فارسی زبان است که بخشی از بودجه آن از سوی پارلمان هلند تامین می‌شود و مرکز آن در آمستردام، پایتخت هلند قرار دارد.

 

 

رادیو زمانه از رسانه هایی است که سالهاست برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران پول می گیرد تا ضد اسلام و ایران و انقلاب اسلامی فعالیت کند.

 

 

درست درحالی که سایتها و شبکه های مزدور وطن فروش که از غرب تغذیه می‌شوند، در تلاشند تا دل مردم ایران را خالی کنند و ترس و بحران را بر ایران حاکم سازند، این خبر نشان می‌دهد آن قدر اوضاعشان خراب است که صدای جیره خوارانشان هم درآمده است!

 

 

رادیو زمانه به نقل از «اتحادیه ملی پرستاران در ایتالیا» و «شبکه تلویزیونی BFMTV فرانسه» نقل کرده است: «برای دومین بار یکی از پرستاران ایتالیایی خودکشی کرد.»

 

 

واقعا فکر می کنید علت این کار چیست؟!

پزشکان، پرستاران و کادر درمانی که در همه جای دنیا چه ایران، چه ایتالیا و فرانسه، در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند، آسیب پذیرترین افراد در برابر این ویروس خطرناک هستند.

 

 

مردم متمدن و بافرهنگ! ایتالیا و فرانسه، برای قدردانی از زحمات پرستاران چه برخوردی می کنند؟!

 

 

مردم عادی وقتی متوجه می شوند همسایه شان پرستار است، از ترس مبتلا شدن به کرونا، بجای قدردانی از این زحمتکشان، آنها را تهدید می کنند.

 

 

از همه بدتر اینکه همکاران خود آنها، به محض اینکه متوجه می شوند پرستاری به کرونا آلوده شده است، از سوی همکارانش تحت فشار قرار می گیرد تا مانع آلوده شده دیگران شود و نهایتا خودکشی می کنند!

 

 

آیا پرستاران که مظلومترین، فعالترین و پرتلاش ترین گروه در این جنگ جهانی خطرناک هستند، باید این گونه از زحماتشان تشکر کرد تا مجبور به خودکشی شوند؟!

 

 

در زمانی که اخباری تبلیغاتی از رسانه های دولتی‌شان پخش می شود مبنی بر این که:

«در ایتالیا و فرانسه مردم هر شب در ساعت مشخصی در بالکن منازل خود برای پرستاران و پزشکان دست می‌زنند و بر قابلمه‌ها می‌کوبند.» ؛

 «دو پرستار فرانسوی که از همسایگان نامه‌های تهدیدآمیز دریافت کرده بودند، مقابل دوربین BFMTV گفتند این رفتارها دوگانه و ریاکارانه است.»

 

 

حالم به هم می خورد از تظاهر به انسان بودن و شعار نخ نمای حقوق بشرشان!

 

 

غرب، قربانگاه انسانیت

 

 

حمید داودآبادی

برای ثبت در تاریخ!

رئیس سازمان برنامه و بودجه: بخش کشاورزی بیشترین ظرفیت برای کاهش واردات و تحقق جهش تولید را برخوردار است!مشاهده لینک ها

رئیس سازمان برنامه و بودجه: بخش کشاورزی بیشترین ظرفیت برای کاهش واردات و تحقق جهش تولید را برخوردار است!
با این اعتراف آقای نوبخت به پیشران بودن بخش کشاورزی در اقتصاد کشور آیا باید منتظر اصلاح رفتار دولت در تخصیص منابع به بخش کشاورزی به خصوص به سیاست مهم خرید تضمینی محصولات اساسی باشیم؟!

احتمال جنگ نفت

احتمال جنگ نفت

 

بدترین فرضیه‌ای که برای اکنون می‌توان تصور کرد! 

 

نظرات برخی کارشناسان دقیق و خبره منطقه این نگرانی را پدید می‌آورد که شاید اکنون که نتانیاهو در قدرت تثبیت شده بکوشد بنحوی ترامپ را به اجرای طرح ماجراجویانه نظامی جدیدی در خاورمیانه وارد کند با هدف تحت‌الشعاع قرار دادن پیامدهای اجتماعی و سیاسی ناشی از بحران کرونا در داخل کشورهایشان و ناتوانی‌شان در کنترل آن. 

 

وضع داخلی آمریکا برای پذیرش چنین ماجراجویی جنو‌ن‌آمیز به‌هیچ‌وجه مناسب نیست، و این اقدام می‌تواند تیر خلاص به ترامپ باشد، ولی بعید نیست که دیوانه‌هایی مانند نتانیاهو، و شرکای آمریکایی او، از طریق اقداماتی تحریک‌آمیز بکوشند ترامپ را به این گرداب وارد کنند. 

 

خبرهایی که از تحرکات نظامی در منطقه منتشر می‌شود نگران‌کننده است. 

 

خبرها و شایعات نگرانی از احتمال وقوع ماجراجویی نظامی جدید آمریکا در عراق و منطقه را افزایش می‌دهد.

 

با کاهش شدید قیمت نفت، صنعت نفت آمریکا به یکی از بدترین دوران‌های تاریخی خود وارد شده است. این امر برای ترامپ به شدت نگران‌کننده است. 

 

محتمل است این نگرانی او را به تأئید سناریوی افزایش قیمت جهانی نفت از طریق برافروختن جنگ در منطقه خلیج فارس سوق دهد. 

 

اگر چنین سناریویی مطرح باشد، امید می‌رود که افرادی تأثیرگذار نیز باشند که، با برشمردن پیامدهای خطرناک جنگ جدید خلیج فارس و تأثیر آن بر فضای داخلی آمریکا، راهکار «جنگ برای افزایش قیمت نفت» را منتفی کنند.  

 

 

 

عبداللّه شهبازی

چه زمانی جهان، زندگی عادی را از سرخواهد گرفت؟

 

آنچه به قلم  «جو پینکسر» نویسنده ارشد «پایگاه خبری آتلانتیک» می‌خوانید:

 

 

 

چه زمانی جهان، زندگی عادی را از سرخواهد گرفت؟

 

 

شیوعِ جهانی ویروس کرونا، زندگی را در کشورهای اقصی نقاط دنیا تقریبا به حالتِ تعطیلی درآورده است.

 

در شرایط کنونی، بسیاری از کسب و کارها تعطیل شده اند، بسیاری از گردهمایی ها و تجمعات مردم(در قالب های مختلف) ممنوع شده است و مردم در کشورهای مختلف جهان در قرنطینه خانگی به سر می‌برند.

 

همه انسان هایی که تاکنون تحت تاثیرِ شیوع و همه گیریِ ویروس کرونا قرار گرفته اند، این سوال را در ذهن دارند که چه زمان، اوضاع به شرایط عادی بازخواهد گشت؟

 

پاسخ به این پرسش ساده است: 

هنگامی که بخش کافی و قابل توجهی از مردم(حدودا 60 تا 80 درصد از آن ها) به نحوی در برابرِ ویروس کووید 19 مقاوم شوند که امکانِ شیوعِ بیماری از طریق آن ها، به کلی منتفی شود. این مساله هدف نهایی است. اگرچه هنوز هیچ کس به طور دقیق نمی تواند پیش بینی کند که چه مدت طول می کشد تا به این نقطه برسیم. 

 

 

در این راستا و برای پاسخ به این پرسش که چه مدت طول خواهد کشید تا زندگی بار دیگر به شرایط عادی باز گردد، چهار سناریو و جدول زمانی مطرح شده که در ادامه به آن ها اشاره می شود. این پیش بینی ها تا حد زیادی متاثر از نظراتِ متخصصان و کارشناسانِ مرتبط هستند.

 

 

پیش بینی اول: ویروس کرونا ظرف یک تا دو ماه مهار خواهد شد

 

در همین ابتدا باید بگویم در گفتگوهایی که با کارشناسان مختلف داشته ام، تحققِ این پیش بینی را تا حد زندگی غیرمحتمل ارزیابی کرده اند. 

 

 

"ویلیام هاناژ" استاد اپیدیمیولوژی در "دانشکده بهداشت و سلامت عمومی دانشگاه هاروارد" معتقد است: 

«اگر ظرف یک یا دو ماه آینده، تلاش های پزشکی تا حدی به ثمر رسد و با شدتِ بیماری زایی ویروس کرونا مقابله شود، سیاست هایی نظیر اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی می تواند کم رنگ و کم رنگ تر شود و کم کم زمینه برای برقراری شرایط عادی فراهم شود(البته تحقق این مساله تا حد زیادی غیر محتمل است).»

 

جهت مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید...

آماده باش به اقتصاد دنیا

آنچه در نشریه «بلومبرگ» چاپ«آمریکا» می خوانید:

 

آماده باش به اقتصاد دنیا

 

 

شوک موج سهمگین دوم به خاطر اختلال در صادرات چین در راه است.

 

بیماری همه‌گیر کرونا مشکلات اقتصادی گسترده‌ای را تاکنون برای جهان به دنبال داشته است. 

 

کارگرانی که طی این مدت قادر به رفتن به کارخانه‌ها نبودند، بازار صادرات چین را تضعیف کردند، اما این ترک از کار که بصورت موقتی آغاز شده بود، الان به توقف کامل ختم شده است.

 

اگرچه پس از ترساندن کارگران چینی، ایشان به اجبار به کار خود بازگشتند، اما صاحبان کارخانه‌ها بر این باورند که تجارت آنها از رونق افتاده است. 

 

از آنجا که شیوع ویروس همچنان بر تمام کشورهای جهان به شکلی گسترده تأثیر می گذارد، تقاضای کالاهای صادراتی چینی نیز تقریباً متوقف شده است.

 

موج دوم شوک در راه است

کاهش شدید تقاضا برای صادرات باعث شده است که شرکت‌های بین‌المللی به تأخیر در پرداخت یا لغو سفارشات بپردازند. در حالی کارگران چینی به محل کار خود بازگشته‌اند، این بار خود کارخانه‌ها سفارش برای تولید محصول دریافت نمی کنند.

 

این اتفاقی است که میتواند منجر به بروز آسیب بیشتر این بیماری همه‌گیر شود.

 

موج شوک اقتصادی که کاهش تقاضا می تواند ایجاد کند، احتمالاً اثرات خود را  به سایر نقاط جهان نیز منتقل خواهد کرد.

 

به گفته «لری هو»، اقتصاددان ارشد چینی، مواجهه با وضعیتی به مراتب حادتر از شرایط کنونی هنوز در پیش روی قرار دارد.

 

 

ایشان تصریح کرد:

«بدترین وضعیت برای صادرات و زنجیره تأمین هنوز اتفاق نیفتاده است. صادرات چین به راحتی میتواند 10% یا احتمالاً بیشتر در طی سال جاری کاهش یابد.»

 

بحران پرداخت

حتی تولیدکنندگانی که سفارشات صادراتی خود را حفظ می‌کنند، از کِش‌مَکش‌های پرداخت رنج می‌برند.

 

تعطیلی بانک‌ها در سطح جهان، خرده فروشان را با روش‌های پرداخت محدودی رها کرده است. این مساله تولید کننده را بدلیل فقدان سیستم بانکی پویا با تولید محصولی که قادر به عرضه آن نمی‌باشد روبرو کرده است.

 

از آنجایی که مراودات بانکی بین‌المللی با شیوع ویروس به شدت کاهش یافته و به سختی انجام می گیرد، پرداخت توسط بیت‌کوین و رمزارزها  بدلیل سهولت با اقبال بیشتری روبرو بوده است. بااین حال، مقامات اقتصادی چین نسبت به ارزهای دیجیتالی که دولتی نیستند، بی تفاوت عمل کرده‌اند.

 

مقامات دولتی چین عنوان کردند که ممکن است ساخت انبارهای جدید به جهت امکان دپوی حجم بیشتری از محصولات در دستورکار قرار گیرد. بااین حال، با وجود تولید بیش از حد درحال حاضر، ممکن است کارخانه‌های چینی برای محافظت از حاشیه سود خود، دست به تعدیل نیروی کار بزنند.

 

اگر روند تولیدات چین به طرز چشمگیری کند شود، بهبود اقتصاد جهانی بسیار طولانی‌تر خواهد شد. پروژه‌های تولیدی احتمالاً با از دست دادن حجم تقاضا محدود خواهند شد. تولیدات کارخانه‌ها از الگوی تقاضا پیروی خواهند کرد و این مساله یعنی بروز یک بحران مالی را نمی‌بایست دور از انتظار تلقی کرد.

 

#آن_سوی_مرزها‌‌‌‌‍

تغییر تاکتیک روسیه در مقابله با تحریم‌های آمریکا

آنچه در نشریه«بلومبرگ» چاپ«آمریکا» می خوانید:

 

 تغییر تاکتیک روسیه در مقابله با تحریم‌های آمریکا

 

اقدام ناگهانی روسیه در کسب مالکیت میلیارد‌ها دلار پروژه نفتی در ونزوئلا، ضمن این که شرکت «روس‌نفت» را از تحریم‌های بیشتر آمریکا مصون نگه می‌دارد، به مسکو اجازه می‌دهد به حمایت قاطع از دولت نیکلاس مادورو در رویارویی با واشنگتن ادامه دهد.

 

 

ولادیمیر فرولوف، دیپلمات سابق و تحلیلگر سیاست خارجی در مسکو در این باره اظهار کرد: 

«روسیه از دولت نیکلاس مادورو فاصله نگرفته و به دنبال مقابله با تلاش‌های آمریکایی برای سرنگونی دولت حاکم در ونزوئلا است.»

 

پس از این که آمریکا در ماه‌های اخیر شرکت‌های تابعه روس‌نفت را به دلیل تجارت و همکاری با ونزوئلا هدف تحریم قرار داد، نگرانی‌ها نسبت به تحریم‌های گسترده‌تر افزایش یافت. 

 

آمریکا اخیرا به احتمال افزایش فشار روی بخش نفت روسیه برای کاهش تولید اشاره کرده است. این امر در پی تصمیم اخیر روسیه برای عدم کاهش بیشتر تولید و مخالفت با پیشنهاد اوپک روی داد که باعث شد عربستان سعودی به تلافی عدم همکاری روسها، تولیدش را افزایش داده و قیمت‌ها را به پایینترین حد چند دهه اخیر نزول دهد.

 

دولت دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا اخیرا با سران سعودی تماس گرفته و خواستار تجدیدنظر آن‌ها در استراتژی جدیدشان شده که تولیدکنندگان آمریکایی را به شدت دچار ضرر و زیان کرده است.

 

روس‌نفت اواخر شنبه هفته جاری اعلام کرد که به منظور حمایت از منافع سهامدارانش، پروژه‌های ونزوئلایی خود را به یک شرکت دولتی نه چندان روسی معروف واگذار می‌کند. 

 

روس‌نفت که 40درصد از نفت روسیه و پنج درصد از نفت جهان را تولید می‌کند و به سیستم مالی غربی وابستگی قابل توجهی دارد، نمی‌تواند ریسک تحریم‌های گسترده آمریکا که فعالیت‌های این شرکت را فلج خواهد کرد به جان بخرد. اوایل ماه میلادی جاری یک شرکت چینی اعلام کرد به دلیل ریسک ناشی از تحریم‌ها علیه شرکت‌های تابعه روس‌نفت، از این تولیدکننده روسی نفت خریداری نخواهد کرد.

 

 

ایوان تیموفی یف، تحلیلگر شورای امور بین الملل روسیه در این باره اظهار کرد:

«تا فوریه کسب و کار ونزوئلایی روس‌نفت سودآور بود و ریسک تحریم‌ها را جبران می‌کرد، اما اکنون در پی ریزش قیمت‌های نفت، تمایل به اجتناب از تحریم‌ها با نیاز به اجتناب از ضرر مصادف شده است.»

 

این غول روسی تحت قرارداد‌های بازپرداخت وام‌های چند میلیارد دلاری که چند سال پیش منعقد شده بود، زیان‌های احتمالی خود را تعدیل کرده بود. 

 

طبق آخرین آمار موجود، شرکت نفتی دولتی PDVSA ونزوئلا در مقایسه با 4.6 میلیارد دلار بدهی در پایان سال 2017، تا سه ماهه سوم سال 2019 تنها 800 میلیون دلار به روس‌نفت بدهکار بود.

 

در حالی که روس‌نفت ممکن است تلاش کند تحریم‌هایی که علیه شرکت‌های تابعه اش وضع شده است، برداشته شوند، اما ریسک‌ها به قوت خود باقی هستند.

 

 

فیودور لوکیانوف، مدیر شورای سیاست خارجی و دفاعی روسیه که به کرملین مشاوره می‌دهد، اظهار کرد: 

«روس‌نفت تلاش می‌کند از خط آتش دور بماند، اما هیچ چیز مانع از آن نخواهد شد که آمریکایی‌ها بهانه دیگری برای تحریم این شرکت پیدا کنند.»

 

روسیه درک می‌کند که مادورو در وضعیت وخیمی قرار دارد؛ به خصوص اکنون که قیمت‌های نفت به پایینترین حد ممکن سقوط کرده است، اما اخلاق پوتین این است که باید در شرایط دشوار با شرکا بمانید.

 

نیکلاس مادورو روز شنبه در تلویزیون دولتی ونزوئلا اعلام کرد رییس جمهور پوتین از طریق سفیرش پیامی به من فرستاده و حمایت استراتژیک و یکپارچه از ونزوئلا در همه زمینه‌ها را مورد تاکید مجدد قرار داده است.

 

به گفته فرولوف، مسکو بر این باور است که مادورو در جنگ با اپوزیسیون برنده خواهد شد و می‌تواند در انتخابات پارلمانی امسال برنده شود. روسیه با وجود حمایت آمریکا و متحدانش از خوان گوایدو، رهبر مخالفان ونزوئلا، دست از حمایت از دولت مادورو نکشیده است.

 

قرارداد فروش دارایی‌های روس‌نفت در ونزوئلا به ایگور سچین، مدیرعامل روس‌نفت کنترل بیشتری می‌دهد، زیرا این شرکت 9.6 درصد سهم خود را در این معامله دریافت می‌کند و ممکن است سهم دولت در روس‌نفت به پایین سهم عمده کاهش پیدا کند. البته نه این شرکت و نه دولت روسیه درباره این که این قرارداد مالکیت دولت را به پایین 50 درصد خواهد رساند، اظهارنظر نکرده‌اند.

 

#آن_سوی_مرزها‌‌‌‌‍

هشدار درمورد فروپاشی اسرائیل

آنچه به قلم «مئیر بن شاحر» و «عوزی دایان» در روزنامه «معاریو» چاپ «سرزمین های اشغالی» می خوانید:

 

 

هشدار درمورد فروپاشی اسرائیل

 

 

برآوردها درباره فروپاشی رژیم صهیونیستی در آن هشدار می‌دهند.

 

 

رژیم‌های بسیاری در دهه هشتم خود شاهد عصری مملو از خطرات بوده‌اند‌.

 

تجارب جنگ داخلی آمریکا، تجزیه شوروی سابق و بهار عربی، یعنی در صورت غلبه «قوای حامی فروپاشیدگی» بر طرف مقابل که «حامی حفظ وضعیت موجود» است، زنگ هشدار درباره تجزیه اسرائیل را به صدا  درمی آورد.

 

 

این سوال مطرح است که چرا دهه هشتم این خطرات را دارد؟ 

درپاسخ باید گفت:

«در این دهه نسل سوم وارد میدان می‌شوند. سران اسرائیل و جامعه امروز فرزندان و نوه‌های پدران مؤسس هستند، پدرانی که می‌‎دانستند به خاطر موجودیت اسرائیل تسویه حساب‌های ارزشمندی انجام دهند و همین تسویه‌حساب‌ها با وجود تحقیر شدن از سوی جریان‌های مختلف ، امکان وجود مشترک را به همه می‌داد‌

 

 

از نظر نسل سوم، دولت یک واقعیت تثبیت شده است و از موجودیت آن نمی‌ترسند. نوه‌ها آرزوها و شکست‌های اجداد خود را به همراه دارند و حس می‌کنند باید آنها را اجرایی کنند.

 

از سوی دیگر در این دهه هشتم ویروس کرونا نیز وارد شده مانند دهه پنجم اسرائیل که فلج اطفال آمده بود و هزاران کودک را درگیر کرد.

 

علی‌رغم ورود اسرائیل به دهه هشتم، حدود یک ماه پیش این امکان وجود داشت که زمان و دموکراسی کار خود را انجام دهند و دولت و جامعه موفق به غلبه بر بحران سیاسی از خلال فیصله دادن به انتخابات شوند اما این اتفاق رخ ندارد و کرونا وضعیت را پیچیده‌تر کرد.

 

اخیرا هم باتوجه به شیوع ویروس کرونا و در ادامه تأثیر بسیار زیاد کرونا بر بخش‌های مختلف اسرائیل و بحران اقتصادی، خطری حقیقی درباره ادامه موجودیت اسرائیل وجود دارد.

 

#آن_سوی_مرزها‌‌‌‌‍