بررسی تحرکات آمریکا در عراق
واشینگتن تصور می کرد پس از شهادت سرلشکر قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس نفوذ ایران در عراق یک شبه صفر می شود، حشد فرو می پاشد و سیاستمداران عراقی هم بالکل فرمان بر امریکا می شوند؛ اما قضایا ظاهرا طور دیگری پیش رفته است.
امریکا قادر به انتصاب نخست وزیر مدنظر خود نیست و عملا عادل عبدالمهدی ابقا شده است، گروه های شیعه منسجم تر شده و رویکرد عملیاتی علیه امریکا پیدا کرده اند، و تهاجمی مستمر و ظاهرا تمام نشدنی علیه نیروهای امریکایی آغاز شده است.
در واقع، قضیه اینطور است که تا چند ماه قبل امریکا در عراق تلفات نمی داد اما حالا می دهد.
این احتمال که امریکا قصد عملیات نظامی علیه کتائب در روزهای آینده داشته باشد وجود دارد اما به یاد بیاورید که ارتش امریکا همین چند هفته قبل پادگان های حشد را بمباران کرد به این امید که در مقابل حملات علیه نیروهای خود ‘بازدارندگی’ ایجاد کند اما تنها نتیجه ای که گرفت افزایش حملات بود!
بنابراین، احتمال درگیری وجود دارد اما امریکا در موضع دفاعی است و به صحنه ای کشانده شده که موضع راهبردی آن را روز به روز ضعیف تر خواهد کرد. تلفات امریکایی هر چه زمان به انتخابات 2020 نزدیک تر شود، برای ترامپ مهلک تر خواهد بود. توان نامتقارن را نیز با عملیات متعارف نمی توان مهار کرد.
مهدی محمدی
