و از دعاهاى آن حضرت (ع) است در ذکر توبه و طلب آن از خداى تعالى
اى خداوند! اى کسى که زبان گویندگان در وصف تو فروبسته است.
اى کسى که امید امیدواران از تو در نگذشته.
اى کسى که اجر نیکوکاران نزد تو ضایع نمىشود.
اى کسى که عبادتکنندگان از خشم تو مىهراسند.
اى کسى که پرهیزکاران از تو بیم دارند.
اینک در حضور تو است بندهاى که دستخوش گناهان شده و عنان او بدست خطاها سپرده و شیطان بر او چیره گشته و بهانه جسته در اطاعت فرمان تو کوتاهى نموده، فریفته شده و به منهیات تو دست فرا برده.
گوئى قدرت تو را ندانسته و احسان بسیار تو را نشناخته تا وقتى دیدهى وى گشوده گشته و راه را نگریست و ابرهاى تیره از پیش چشم او پراکنده شده و از نابینائى رهائى یافت. ستمهائى که بر خود روا داشته بود بشمرد و در مخالفت پروردگار اندیشه کرد، گناه بزرگ و مخالفت سترگ خود را دید.
با امید و شرم روى به تو آورد و به آرامش دل سوى تو رغبت نمود و با یقین و آرزو آهنگ تو کرد، با دل ترسان و بىآلایش قصد تو نمود، چشم امیدش از غیر تو بسته و جانش از بیم غیر تو تهى مانده.
زارىکنان حضور تو ایستاده و به فروتنى دیده بر زمین دوخته و سر خود را به خوارى و زبونى پیش عزت تو فرود آورده و راز خویش را با تو در میان نهاد با آنکه تو بدان آگاهترى، و گناهان خویش را یکان یکان بر زبان آورده با آنکه تو شمارهى آن را بهتر دانى و از آن آلودگى بزرگ که دچار آن شده و تو مىدانى پناه به تو آورده و از آن کار زشت که به حکم تو مایه رسوائى است به زینهار تو درآمده است، گناهانى که مزهى آنها به گذشت و رفت و بزه آنها برجاى ماند.
اى خداى من! اگر کیفر دهى عدل تو را انکار نکند و اگر درگذرى و ببخشى فضل تو را عجیب نشمارد، چون تو پروردگار کریمى و آمرزش گناهان بزرگ از تو بزرگ ننماید.
بار خدایا اینک من نزد تو آمدهام، فرمودى دعا کنیم اطاعت کردم. نوید اجابت دادى و گفتى که «ادعونى استجب لکم» منتظر اجابت بودم.
خدایا درود بر محمد و آل او فرست و چنانکه من با اقرار به گناه حضور تو آمدم تو به مغفرت مرا بپذیر، و چنانکه خود را پیش تو بر خاک مذلت افکندم تو از لغزش گناه دست مرا بگیر، و چنانکه در عقوبت من تاخیر کردى پردهى خویش را بر من فرو آویز.
خدایا نیت مرا در طاعت خود استوار دار و در بندگى بصیرت حکیمانه مرحمت کن و به عملى توفیق ده که پلیدى گناهان را از من بشوید، و چون خواهى جان مرا قبض کنى با دین تو و آئین پیغمبرت محمد صلى الله علیه و آله روح مرا قبض کن
خدایا! من در این مقام از گناهان بزرگ و کوچک و بدیهاى پنهان و آشکارا و لغزشهاى کهن و نو توبه کردم. توبهاى که اندیشه نافرمانى را دیگر در دل راه ندهم و قصد بازگشتن به گناه نکنم.
و تو در کتاب حکیم فرمودهاى که توبه بندگان را مىپذیرى و از بدیها درمىگذرى و تائبان را دوست دارى، پس چنانکه وعده فرمودى توبه مرا بپذیر و چنانکه نوید دادى از بدیهاى من درگذر و دوستى تو مطابق پیمان تو شامل من گردد
من هم با تو پیمان بستم که به کار ناپسند بازنگردم و بر عهده گرفتم که گرد عمل نکوهیده نگردم و عهد کردم از همه گناهان دورى گزینم.
خدایا تو بهتر مىدانى من چه کردهام، آنچه مىدانى بیامرز و مرا به قدرت تو سوى آن عمل که دوست دارى رهبرى کن.
خدایا بر ذمت من از دیگران حقوقى ثابت است، پارهاى از آن را به یاد دارم و پارهاى فراموش کرده، همه پیش چشم تست و چشم تو هرگز به خواب نمىرود و در علم تو حاضر است و در علم تو فراموشى راه ندارد پس صاحبان حقوق را به جاى من عوض ده و بزه آن را از من ببر و بار سنگین آن را از من سبک گردان و مرا نگاهدار از اینکه مثل آن را دیگر بار مرتکب شوم.
خدایا! من بر توبه پایدار نمانم مگر به عصمت تو و از گناهان باز نایستم مگر به قدرت تو، پس مرا چنانکه باید نیرو ده و با عصمتى که مانع از خطا باشد یار گردان.
خدایا اگر بندهاى توبه کرد و تو به علم غیب دانى که توبه را خواهد شکست و به تبهکارى و گناه باز خواهدگشت من پناه به تو مىبرم که چنان باشم، پس توبهى مرا آخرین توبه قرار ده که پس از آن نیازمند توبهى دیگر نباشم، توبهاى که گناهان گذشته را پاک کند و در آینده از گناه برکنار مانم.
خدایا من از نادانى خود نزد تو پوزش طلبم و از کار زشت خود بخشایش خواهم پس به لطف خویش مرا در پناه رحمت خود گیر و به فضل خود جامه عافیت بپوشان.
خدایا من از هر چه مخالف ارادهى تست یا ناپسندیده نزد تو، توبه مىکنم: از اندیشههاى دل یا نگاههاى چشم و گفتار زبان توبه که هر یک از اندامهاى من از عقوبت سالم ماند و از عذاب دردناک که تجاوزکاران مىترسند ایمن گردد.
خدایا به تنهائى من پیش تو و طپیدن دل من از ترس تو و لرزهى اندام من از بیم تو رحمت آور. گناهان مرا به جائى بازداشته است در آستان تو که رسوائى آرد، اگر خاموش مانم کس از جانب من سخن نگوید و اگر خواهم شفیعى برانگیزم شایسته آن نیستم که کسى شفاعتم کند.
خدایا درود بر محمد و آل او فرست و کرم تو شفیع من باشد در گناهان من، و به عفو خود از کارهاى زشت من درگذر و آن جزائى که در خور من است عقوبت تست مرا بدان پاداش مده و احسان خود را شامل حال من گردان و به پرده خود مرا بپوشان و با من آنگونه رفتار کن که بزرگى با بنده زیردست رفتار کند: این زارى نماید و آن بخشایش آرد. یا دولتمند با فقیر تهیدست: این بر سر راه آن نشسته و آن دست این گرفته از زمین برمىخیزاند.
خدایا مرا پناهى نیست پس عزت تو پناه من باشد و شفیعى در بارگاه تو ندارم پس فضل تو مرا شفاعت کند. و گناهان مرا هراسناک ساخته پس گذشت تو مرا ایمن گرداند.
اینکه بىپروا در حضور تو زبان گشودهام نه از آنستکه از کار زشت خود بىخبرم یا عمل نکوهیده گذشته خود را فراموش کردهام. لکن براى اینست که آسمان و اهل آسمان و زمین و ساکنان آن پشیمانى مرا که آشکارا کردم و توبه را که سنگر خود ساختم بشنوند.
شاید یکى از آنان به رحمت تو بدحالى مرا دیده دلش بسوزد یا بر حال ناخوش من رقت آرد و دربارهى من دعائى کند که بیش از دعاى من درخور اجابت تو باشد یا شفاعت او نزد تو موثرتر از شفاعت من بود و به سبب آن از خشم تو رهائى یابم و به خشنودى تو فیروز گردم.
خداوندا! اگر پشیمانى توبه است من از هر پشیمانى پشیمانترم و اگر ترک گناه بازگشت است من پیش از همه بازگشتم و اگر طلب آمرزش گناه را مىریزد من از تو آمرزش مىخواهم
خدایا همچنانکه به توبه امر کردى و پذیرفتن آن را وعده فرمودى و به دعا ترغیب کردى و نوید اجابت دادى پس بر محمد و آل او درود فرست و توبه مرا بپذیر و مرا از رحمت خود ناامید بازمگردان که توبهى گناهکاران را قبول مىفرمائى و نسبت به خطاکارانى که پشیمان شدهاند مهربانى.
خدایا درود بر محمد و آل او فرست چنانکه ما را به او راه نمودى و بر محمد و آل او درود فرست چنانکه ما را به سبب او رستگار فرمودى و بر محمد و آل او درود فرست، درودى که روز رستاخیز که روز نیازمندى ما است شفیع ما باشد. تو بر هر چیز قادرى و هر کار بر تو آسان است.