روز چهارشنبه 15 آبان یک بازرس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از ورود به سایت هسته‌ای نطنز منع شد و از طرف جمهوری اسلامی ایران مراتب امر به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام گردید.
بر اساس اعلام بخش حفاظت سایت، هنگام ورود این بازرس تجهیزات کنترلی علامت هشدار را نشان داده‌اند و به همین دلیل ضمن کنترل وسایل همراه وی، از ورود فرد موردنظر به سایت جلوگیری گردید.
بر اساس اعلام سازمان انرژی اتمی، مواد آلوده‌کننده‌ای که همراه این فرد بازرس بوده است، "نیترات انفجاری" بوده که به‌قصد آلوده کردن محیط سایت نطنز، نامبرده قصد ورود آن را به درون سایت داشت.
بر اساس ماده 71 بند "شفاف‌سازی مربوط به غنی سازی" مندرج در برجام، بازرسان آژانس می‌توانند به مدت 15 سال، دسترسی منظم شامل دسترسی روزانه بعد از ارائه درخواست توسط آژانس را، به ساختمان‌های سایت نطنز، ازجمله بخش‌های FEP و PFEP داشته باشند.
بنابراین بازرسان آژانس می‌توانند دسترسی‌های کاملی به همه قسمت‌های سایت نطنز داشته باشند و به‌واسطه همین دسترسی‌ها، می‌توانند در صورت واردکردن مواد مشکوکی مانند "نیترات انفجاری"، آن را در مکان مذکور پراکنده و مستقر نمایند.
ازاین‌رو می‌توان گفت که احتمالا هدف بازرس مذکور از ورود این مواد به محیط سایت نطنز، مستقر کردن آن در محوطه مورد نظر بود تا به‌تبع آن، آمریکا و سایر کشورهایی که در آژانس مخالف جمهوری اسلامی ایران هستند، این کشور را به تخطی از تعهدات خود در برجام و تلاش برای ساخت بمب هسته‌ای متهم نمایند.
لازم به ذکر است که تجارب پیشین در پرونده هسته‌ای ایران حاکی از این امر است که در موارد مشابهی نظیر این موضوع، اثبات منشاء خارجی آلودگی بسیار زمان‌بر بوده و این امر می‌تواند هزینه‌های گزافی را به ایران تحمیل نماید./ اندیشکده تبیین
