فارس/
تیلور سوئیفت خواننده مطرح آمریکایی طی اقدامی به حساب طرفداران خود پول واریز کرد.
او دلیل این کار خود را اینگونه عنوان کرد که باتوجه به شیوع و گسترش بیماری کرونا و تعطیل شدن و یا کم شدن در آمد برخی از طرفداران خود، مقداری پول به حسابشان واریز کرد.
تیلور سوئیفت در ادامه به طرفداران خود گفت: تا به حال شما در کنار من بوده اید، هم اکنون نوبت من است که در کنار شما باشم.
شرکت گازپروم با ساخت این پروژه 8 هزار کیلومتری توانست برای نخستین بار به بازار گاز اژدهای زرد وارد شود.
براساس اعلام شرکت گازپروم، برای رسیدن این پروژه به اوج ظرفیت آن، باید تا سال 2025 میلادی صبر کرد.
چینی‌ها از این گاز وارداتی در حوزه های مختلف استفاده خواهند کرد. هرچند این طرح نقاط ضعف و قوت مختلفی دارد؛ پس از امضای قرارداد پروژه قرن در سال 2014 میلادی، شرکت گازپروم پنج سال و نیم برای ساخت این خط لوله زمان صرف کرد. علاوه بر ساخت این خط لوله، توسعه میدان‌های گازی آمور، چایاندا و کویکتا با بیش از 3 تریلیون روبل (47 میلیارد دلار ) سرمایه‌گذاری انجام شده است. این پروژه را باید پرهزینه‌ترین طرح شرکت گازپروم در دوره فعالیت آن دانست.
در استان پهناور هیلونگ ژیانگ، به عنوان منطقه پایانی خط لوله قدرت سیبری، اقدامات لازم برای توسعه شبکه انتقال محلی گاز طبیعی در دست اجراست؛ گاز عرضه شده توسط خط لوله قدرت سیبری، میتواند در زمان‌های اوج تقاضای استان‌های شمالی چین در فصل زمستان، از کارایی بالایی برخوردار باشد.
دولت چین چندی پیش دستورالعملی برای حذف مقررات قیمتگذاری گاز طبیعی در شبکه محلی توزیع گاز این کشور ابلاغ کرده است. در این شرایط، راه برای قیمتگذاری رقابتی، انعطاف پذیر و سودآور هموار خواهد شد. در سال‌های گذشته، شرکت پتروچاینا به دلیل فقدان آزادی عمل در تعیین قیمت و نوسانات تقاضا در ماه‌های مختلف سال، با میلیاردها دلار ضرر مالی روبرو شده است.
براساس اکثر پیش بینی‌ها، در 15 تا 20سال آینده، شاهد رشد مصرف گاز در اکثر بخش‌های اقتصاد چین خواهیم بود. انستیتوی اقتصاد و فناوری شرکت سی ان پی سی پیش‌بینی کرده که در سال 2040 میلادی، مصرف گاز این کشور به 695 میلیارد متر مکعب خواهد رسید. عدد مشابه در سال 2018 میلادی 282 میلیارد متر مکعب بوده است.
از سوی دیگر، مصرف گاز در کشور چین به سیاست‌های دولت در بخش‌های جایگزینی زغال سنگ، توسعه انرژی‌های پاک، امنیت انرژی و میزان وابستگی به واردات انواع سوخت وابستگی قابل توجهی دارد. برنامه‌های چین برای توسعه میادین گازی این کشور را نیز باید یک عامل تاثیرگذار به شمار آورد. توسعه منابع گاز شیل نیز با چالش‌های مختلفی روبرو است.
در کوتاه مدت، امکان دستیابی به اهداف تعیین شده برای تولید گاز از میادین داخلی چین وجود ندارد. در سال 2018 میلادی، 10 میلیارد متر مکعب گاز از این ذخایر برداشت شده بود.
بدین ترتیب برنامه دولت برای دستیابی به تولید 20 میلیارد متر مکعب گاز در سال جاری میلادی، قطعا محقق نخواهد شد. به همین ترتیب، تحقق پیش‌بینی‌های گذشته پکن در مورد افق‌های بلندمدت نیز با چالش‌های مختلفی روبرو خواهند بود.چینی‌ها در حال مذاکره با روس‌ها در مورد طرح‌های دیگر صادرات گاز نظیر پروژه التای و یا مسیر شرق دور هستند.
برنامه‌های روسیه در صدور گاز به دولت‌های آسیایی از ذخایر گاز سیبری تامین می‌شود. در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی، آنها برای اکتشاف و تولید از دو میدان گازی اورینگوی و یامبورگ و به دلیل اختلافات مرزی با همسایگانشان از نیروهای نظامی بهره بردند.
هم اینک، دو میدان عظیم چایاندا و کویکتا با مجموع ذخیره 3.9 تریلیون متر مکعب برای تأمین گاز خط لوله‌های صادراتی به چین در نظر گرفته شده‌اند. سایر ذخایر گاز سیبری که 2.5 تریلیون متر مکعب است، برای تولید ال ان جی از طریق واحدهای کوچک بخش خصوصی در نظر گرفته است. برای ساکنان مناطق دورافتاده نیز ال ان جی یک گزینه مناسب به شمار می‌رود. یکی دیگر از گزینه‌ها، ساخت تأسیسات پتروشیمی است که شرکت نفت ایرکوتسک برای احداث یک طرح، اعلام آمادگی کرده است.
خط لوله قدرت سیبری را باید یک پروژه بزرگ و سرآغاز اقداماتی عظیم تر در چارچوب همکاری‌های دو کشور قدرتمند روسیه و چین دانست.
بررسی احتمال کودتا در شرایط کنونی عراق
نظام سیاسی که بعد از سقوط صدام و مشخصا از سال 2005 با تدوین قانون اساسی جدید در عراق شکل گرفته با سرعت در سراشیبی فقدان مشروعیت و ناکارآمدی حرکت می‌کند.
مهمترین نشانه این واقعیت، فرمالیته شدن قانون اساسی و تمام نهادهای قانونی است.
این وضعیت که امروز به اوج خود رسیده، میراث دموکراسیِ برآمده از اشغالگری نظامی است.
به طور خلاصه در نظام مابعدِ اشغال خاک عراق، تعیین مناسبات قدرت در اختیار مثلثی خارج از قانون اساسی بوده است. یعنی: واشنگتن-تهران-نجف.
تمام تحولات سیاسی و فراگیر عراق طی نزدیک به دو دهه گذشته حاصل توافق این مثلث بوده است.
هر سه ضلع نیز همواره حق وتو داشته‌اند، برای مثال اگر یکی از 3 ضلع با گزینه‌ای برای نخست وزیری مخالف بود نام وی به طور طبیعی از لیست خط می‌خورد.
این معادله در سال 2011 با خروج آمریکا از عراق در دولت اوباما تا حدی تغییر کرد.
به این ترتیب که ایران به شکلی فراتر از انتظار توانست جای خالی رقیب را پر کرده و نفوذ خود را افزایش دهد.
افزایش نفوذ ایران اما نگرانی ضلع سوم (نجف) را به دنبال داشت.
نمود این نگرانی فشار مرجعیت برای کناره گیری گزینه ایران از قدرت و تغییر نخست وزیر بود.
به این ترتیب با پیام تاریخی مرجعیت به حزب‌الدعوه، ایران نیز با کناره گیری نوری مالکی و نخست وزیری حیدر العبادی موافقت کرد.
العبادی از آغاز برای احیاء توازن پیشین به صحنه آمده بود اما روند تحولات او را به نیرویی ضد ایران تبدیل کرد.
با بازگشت آمریکا به عراق در 2014 (ائتلاف موسوم به مبارزه با داعش)، فضا برای نقش آفرینی العبادی مقابل ایران بیشتر مهیا شد.
او طی سال‌های نخست وزیری ضمن استفاده از حمایت گسترده ایران در نبرد با داعش تلاش کرد نفوذ تهران در مراکز حساس را کنترل کرده و در برخی نقاط کاهش دهد.
نقطه اوج این روند، اعلام التزام العبادی به تحریم‌های آمریکا علیه ایران بود.
حالا ضلع دوم، یعنی ایران نخست وزیری العبادی را وتو کرد و عمر دولت او را به پایان رساند.
رئیس سازمان برنامه و بودجه: بخش کشاورزی بیشترین ظرفیت برای کاهش واردات و تحقق جهش تولید را برخوردار است!
با این اعتراف آقای نوبخت به پیشران بودن بخش کشاورزی در اقتصاد کشور آیا باید منتظر اصلاح رفتار دولت در تخصیص منابع به بخش کشاورزی به خصوص به سیاست مهم خرید تضمینی محصولات اساسی باشیم؟!
شیوعِ جهانی ویروس کرونا، زندگی را در کشورهای اقصی نقاط دنیا تقریبا به حالتِ تعطیلی درآورده است.
در شرایط کنونی، بسیاری از کسب و کارها تعطیل شده اند، بسیاری از گردهمایی ها و تجمعات مردم(در قالب های مختلف) ممنوع شده است و مردم در کشورهای مختلف جهان در قرنطینه خانگی به سر می‌برند.
همه انسان هایی که تاکنون تحت تاثیرِ شیوع و همه گیریِ ویروس کرونا قرار گرفته اند، این سوال را در ذهن دارند که چه زمان، اوضاع به شرایط عادی بازخواهد گشت؟
در این راستا و برای پاسخ به این پرسش که چه مدت طول خواهد کشید تا زندگی بار دیگر به شرایط عادی باز گردد، چهار سناریو و جدول زمانی مطرح شده که در ادامه به آن ها اشاره می شود. این پیش بینی ها تا حد زیادی متاثر از نظراتِ متخصصان و کارشناسانِ مرتبط هستند.
در همین ابتدا باید بگویم در گفتگوهایی که با کارشناسان مختلف داشته ام، تحققِ این پیش بینی را تا حد زندگی غیرمحتمل ارزیابی کرده اند.
آنچه در نشریه «بلومبرگ» چاپ«آمریکا» می خوانید:
آماده باش به اقتصاد دنیا
بیماری همه‌گیر کرونا مشکلات اقتصادی گسترده‌ای را تاکنون برای جهان به دنبال داشته است.
کارگرانی که طی این مدت قادر به رفتن به کارخانه‌ها نبودند، بازار صادرات چین را تضعیف کردند، اما این ترک از کار که بصورت موقتی آغاز شده بود، الان به توقف کامل ختم شده است.
اگرچه پس از ترساندن کارگران چینی، ایشان به اجبار به کار خود بازگشتند، اما صاحبان کارخانه‌ها بر این باورند که تجارت آنها از رونق افتاده است.
از آنجا که شیوع ویروس همچنان بر تمام کشورهای جهان به شکلی گسترده تأثیر می گذارد، تقاضای کالاهای صادراتی چینی نیز تقریباً متوقف شده است.
موج دوم شوک در راه است
کاهش شدید تقاضا برای صادرات باعث شده است که شرکت‌های بین‌المللی به تأخیر در پرداخت یا لغو سفارشات بپردازند. در حالی کارگران چینی به محل کار خود بازگشته‌اند، این بار خود کارخانه‌ها سفارش برای تولید محصول دریافت نمی کنند.
این اتفاقی است که میتواند منجر به بروز آسیب بیشتر این بیماری همه‌گیر شود.
موج شوک اقتصادی که کاهش تقاضا می تواند ایجاد کند، احتمالاً اثرات خود را به سایر نقاط جهان نیز منتقل خواهد کرد.
به گفته «لری هو»، اقتصاددان ارشد چینی، مواجهه با وضعیتی به مراتب حادتر از شرایط کنونی هنوز در پیش روی قرار دارد.
بحران پرداخت
حتی تولیدکنندگانی که سفارشات صادراتی خود را حفظ می‌کنند، از کِش‌مَکش‌های پرداخت رنج می‌برند.
تعطیلی بانک‌ها در سطح جهان، خرده فروشان را با روش‌های پرداخت محدودی رها کرده است. این مساله تولید کننده را بدلیل فقدان سیستم بانکی پویا با تولید محصولی که قادر به عرضه آن نمی‌باشد روبرو کرده است.
از آنجایی که مراودات بانکی بین‌المللی با شیوع ویروس به شدت کاهش یافته و به سختی انجام می گیرد، پرداخت توسط بیت‌کوین و رمزارزها بدلیل سهولت با اقبال بیشتری روبرو بوده است. بااین حال، مقامات اقتصادی چین نسبت به ارزهای دیجیتالی که دولتی نیستند، بی تفاوت عمل کرده‌اند.
مقامات دولتی چین عنوان کردند که ممکن است ساخت انبارهای جدید به جهت امکان دپوی حجم بیشتری از محصولات در دستورکار قرار گیرد. بااین حال، با وجود تولید بیش از حد درحال حاضر، ممکن است کارخانه‌های چینی برای محافظت از حاشیه سود خود، دست به تعدیل نیروی کار بزنند.
اگر روند تولیدات چین به طرز چشمگیری کند شود، بهبود اقتصاد جهانی بسیار طولانی‌تر خواهد شد. پروژه‌های تولیدی احتمالاً با از دست دادن حجم تقاضا محدود خواهند شد. تولیدات کارخانه‌ها از الگوی تقاضا پیروی خواهند کرد و این مساله یعنی بروز یک بحران مالی را نمی‌بایست دور از انتظار تلقی کرد.
#آن_سوی_مرزها
آنچه به قلم «مئیر بن شاحر» و «عوزی دایان» در روزنامه «معاریو» چاپ «سرزمین های اشغالی» می خوانید:
رژیم‌های بسیاری در دهه هشتم خود شاهد عصری مملو از خطرات بوده‌اند.
تجارب جنگ داخلی آمریکا، تجزیه شوروی سابق و بهار عربی، یعنی در صورت غلبه «قوای حامی فروپاشیدگی» بر طرف مقابل که «حامی حفظ وضعیت موجود» است، زنگ هشدار درباره تجزیه اسرائیل را به صدا درمی آورد.
از نظر نسل سوم، دولت یک واقعیت تثبیت شده است و از موجودیت آن نمی‌ترسند. نوه‌ها آرزوها و شکست‌های اجداد خود را به همراه دارند و حس می‌کنند باید آنها را اجرایی کنند.
از سوی دیگر در این دهه هشتم ویروس کرونا نیز وارد شده مانند دهه پنجم اسرائیل که فلج اطفال آمده بود و هزاران کودک را درگیر کرد.
علی‌رغم ورود اسرائیل به دهه هشتم، حدود یک ماه پیش این امکان وجود داشت که زمان و دموکراسی کار خود را انجام دهند و دولت و جامعه موفق به غلبه بر بحران سیاسی از خلال فیصله دادن به انتخابات شوند اما این اتفاق رخ ندارد و کرونا وضعیت را پیچیده‌تر کرد.
اخیرا هم باتوجه به شیوع ویروس کرونا و در ادامه تأثیر بسیار زیاد کرونا بر بخش‌های مختلف اسرائیل و بحران اقتصادی، خطری حقیقی درباره ادامه موجودیت اسرائیل وجود دارد.
#آن_سوی_مرزها
بزرگوار تا همین اواخر از هیچ رقم لابی برای تصویب لایحه تشکیل وزارت بازرگانی (بخوانید وزارت واردات) دریغ نکرد حالا با ژست طرفداری از تولید می‌خواهد بهارستان را ترک کند!
آنچه در روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» می خوانید:
کووید–19 در حال تحمیل خسارات شدیدی بر جان و اقتصاد آمریکایی‌هاست.
این بیماری همچنین میتواند از افول در رهبری آمریکا در جهان حکایت داشته بشد.
نوع واکنش بوش و اوباما به بحران‌هایی همچون بحران مالی 2008 و بیماری‌های ایدز و ابولا را باید مقایسه نمود با تعامل اصلی ترامپ با جهان از زمان شیوع بین‌المللی کرونای جدید که لغو مسافرت بین آمریکا و دیگر کشورها بوده است!
اکنون ایالات متحده رئیس دوره‌ای گروه 7 است، اما این «امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه بود که یک نشست ویدئوکنفرانسی را در خصوص کرونا ترتیب داد، پس از آنکه دو بار با کاخ سفید تماس گرفت و نتوانست ترامپ را به اقدام وادارد.
یک نشست مجازی نیز این هفته توسط عربستان سعودی در حال سازمان‌دهی است که در آن رژیم منفور محمد بن سلمان در حال بهره بردن از خلایی است که توسط ترامپ ایجاد شده است.
در شرایط نرمال، انتظار می‌رود که وزیر امور خارجه آمریکا به کشورهای دیگر سفر کند – دست‌کم به‌صورت مجازی – تا متحدین آمریکا را برای خروج از رکود جهانی و افزایش تولید ملزومات حیاتی به همکاری با هم برانگیزد.
به نظر می‌رسد برنده بزرگ این عقب‌نشینی بی‌سابقه آمریکا، چین باشد. چین پس از پشت سر گذاشتن شیوع اولیه کرونا در خاک خود، در حال پیشنهاد کمک به کشورهای اتحادیه اروپا از جمله ایتالیا و صربستان است. حتی یک شرکت چینی به آمریکا پیشنهاد فروش کیت تست کرونا داده است!
ترامپ به شکلی کودکانه تلاش دارد با نام بردن از «ویروس چینی» تقصیر این همه‌گیری را به گردن چین بیندازد! او اما راه را برای «رژیم شی» (حکومت چین) باز کرده که خود را به عنوان رهبر جدیدی در جهان معرفی کند که پا جای پای ایالات متحده گذاشته است.
