زندگی تاسف بار مسلمانان میانمار در بنگلادش shia muslim                   
مسلمانان میانمار که از خشونت‌های ارتش میانمار فرار کرده و خود را به بنگلادش رسانده اند، در شرایط بسیار وخیم و بدون پناهگاهی مناسب به سر می‌برند.

به گزارش مصاف، مسلمانان ایالت «راخین» در شمال میانمار که به دلیل خشونت های ارتش و بودایی ها از این کشور گریخته و به بنگلادش پناه آورده اند، با وجود شرایط سخت محیطی و آب و هوایی در چادرهای محقر خودساخته در اردوگاهای موجود در مرز این کشور زندگی سختی را می گذرانند.

تعداد زیادی از آنان نیز با فرار از دست بودایی های افراطی، تشنه و گرسنه در جنگل های نزدیک مرز پنهان شده اند.

بسیاری نیز در سواحل میانمار در انتظار قایق های کوچکی هستند که آنها را از شرایط سخت و خشونت نجات دهد و به اردوگاه های پناهجویان در بنگلادش برساند. برای انجام این سفر نیز ناگزیر از پرداخت پول، اشیاء زینتی و حیوانات خود هستند.

اردوگاه «بالوخالی» مکانی است که حدود 90 هزار نفر از مسلمانان میانماری از جمله هزاران کودک و افراد سالخورده را از 450 هزار نفری که از 25 اوت تاکنون به بنگلادش پناه آورده اند را در خود جای داده است.

این پناهجویان در شرایط سخت محیطی قرار دارند.

یک پیرمرد 75 ساله روهینگیایی که از ستم های دولت و شبه نظامیان بودایی افراطی گریخته و به این اردوگاه آمده، در توصیف اوضاع گفت: «پس از روزها تحمل تشنگی و گرسنگی به همراه خانواده ام با قایق های کهنه خود را به بنگلادش رساندیم. من یکی از ده هزار روهینگیایی هستم که در معرض ظلم و خشونت ارتش میانمار قرار گرفته اند. نظامیان میانماری با ورود به روستاها و محل زندگی ما، خانه ها و چادرهای مان را آتش زدند. ما از ترس به جنگل ها پناه بردیم و همراه با خانواده ام 10 روز را در جنگل مخفی شدیم. پس از آنکه دریافتیم دیگر شانسی برای بازگشت نداریم راه مرز را در پیش گرفته و سعی به رساندن خود به بنگلادش کردیم. پس از هفت روز با سختی ها فراوان و از طریق قایق های کهنه از رود گذشته و به اینجا رسیدیم. اینجا نیز یکسره باران می بارد و ما هیچ پناهگاهی نداریم.»

در نتیجه حملات ارتش میانمار که به بهانه مبارزه با شبه نظامیان روهینگیا صورت می گیرد، از 25 اوت تاکنون تعداد زیادی از مسلمانان جان خود را از دست داده اند. خشونت علیه مسلمانان که سال گذشته تنها به ایالت غرب یراخین محدود شده بود، امروز در سرتاسر کشور میانمار و حتی تا مرز بنگلادش گسترش یافته است.


منبع: شبستان