ترجمه:

از دعاهاى آن حضرت است که چون آغاز به دعا مى‏کرد ابتدا سپاس خداى تعالى و ستایش او مى‏نمود و مى‏گفت:

***
ترجمه:
سپاس خداوند را که نخستین موجود است و پیش از او هیچ نبود و آخرین موجود است و پس از او هیچ نباشد

ترجمه:
دیده بینندگان از مشاهده ذات او فرومانده و اندیشه گویندگان از ذکر اوصاف او عاجز است‏

ترجمه:
به قدرت خود آفریدگان را از نیستى به هستى آورد و به خواست خویش آنها را از عدم ایجاد فرمود

ترجمه:
آنگاه در راهى که خود خواست آنها را سالک گردانید، و در طریق محبت خویش برانگیخت. بدانسوى که آنان را کشانید یاراى باز پس شدن ندارند و از آنسوى که آنها را بازداشت توانائى پیش رفتن نه!

ترجمه:
براى هر زنده نصیبى معلوم و رزقى مقسوم فرمود کسى نتواند از روزى او اگر وافر است چیزى بکاهد و اگر ناقص است چیزى بیفزاید

مشاهده متن کامل دعا در ادامه مطلب ...

ترجمه:
آنگاه براى عمر هر یک انجامى معلوم مقرر داشت و مدتى معین، هر روز که بگذرد گامى است که به سوى اجل برداشته و هر سال که برآید لختى از عمر است که تباه شود. چون به منتهى رسد و نشان آخرین گام او بر زمین نقش بندد و حصه خویش را از عمر مطابق حساب معلوم دریافت دارد خداوندش بدانجاى که فراخوانده است از ثواب موفور یا عقاب محذور به قهر ببرد تا بدکاران را به عمل زشت کیفر کند و نیکوکاران را به عمل نیک پاداش دهد

ترجمه:
رفتار او عدل است تقدست اسمائه نامهاى او پاک است (و او برى از نقص) و نعمتهاى او پى در پى، هر چه کند مسئول دیگران نیست و دیگران همه مسئول اویند

ترجمه:
سپاس خداوند را که با بخشش عطایاى پیوسته و تکمیل نعمتهاى پى در پى اگر ایشان را از معرفت حمد خویش باز مى‏داشت، همه در نعمت او مستغرق بودند بى‏آنکه شکر او بجا آرند، و به فراخى از روزى او بهره‏مند مى‏گشتند بى‏آنکه سپاس او گذارند.

ترجمه:
و اگر چنین بودند از حد انسانى بیرون رفته از چهارپایان به شمار مى‏آمدند چنانکه در کتاب محکم خود وصف ایشان کرد: «ان هم الا کالانعام بل هم اضل سبیلا». (نیستند آنها مگر مانند چهارپایان بلکه گمراهتر).

ترجمه:
سپاس خداوند را که خود را به ما شناسانید و شکر خویش را الهام فرمود و درهاى معرفت را بر ما گشود که پروردگار خود را شناختیم و ما را به توحید خالص رهبرى کرد و از انکار و شک دور داشت.

ترجمه:
سپاسى که تا زنده باشیم از سپاسگزاران او باشیم و چون عمر به پایان رسد سوى رضا و عفو او بشتابیم.

ترجمه:
حمدى که تاریکى‏هاى عالم برزخ براى ما به سبب آن روشن گردد و راه رستاخیز را هموار سازد و جاى ما را در موقف گواهان رفیع گرداند، روزى که هر کس پاداش رنج خویش را بیند و بر کسى ستم نشود، روزى که دوستان و بستگان بکار نیایند و کسى یارى کس نکند.

ترجمه:
حمدى که تا اعلا علیین بالا رود و در نامه مرقوم گردد و نزدیکان بارگاه قدس بر آن گواهى دهند.

ترجمه:
سپاسى که چون چشمها خیره گردد چشم ما بدان روشن شود و چون روى‏ها سیاه شود روى ما بدان سفید گردد

ترجمه:
حمدى که ما را از آتش دردناک الهى آزاد ساخته در پناه خداى کریم محفوظ دارد.

ترجمه:
حمدى که ما را در گروه فرشتگان مقرب جاى دهد و به پیغمبران مرسل پیوندد، در سراى جاوید که پیوسته باقى است و جاى نوازش و کرامت او که هرگز تغییر نپذیرد.

ترجمه:
سپاس خداوند را که زیباترین صورت را براى ما برگزید و روزیهاى پاک را براى ما مجرى داشت‏

ترجمه:
و ما را بر همه آفریدگان برترى داد تا مالک آنها شدیم همه آفریدگان به قدرت او فرمانبر ما گشتند و به عزت او به سوى ما شتافتند.

ترجمه:
سپاس خداى را که باب احتیاج را از همه سوى بر ما بست مگر به سوى خودش چگونه سپاس او توانیم و کى حق شکر او گذاریم. البته نتوانیم! کى شکر او خواهیم گذاشت؟

ترجمه:
سپاس خداوند را که در ترکیب تن ما آلات جمع و جذب و ادوات بسط و دفع نهاد و از نیروهاى حیات بهره‏مند ساخت اندامها براى کارها بیافرید و به روزیهاى پاک ما را پرورش داد و به فضل خویش بى‏نیاز ساخت. و به نعمت خود سرمایه بخشید

ترجمه:
فرمان داد که طاعت ما را بیازماید و نهى کرد تا شکرگذارى ما آشکار گردد. ما مخالفت فرمان او کردیم و مناهى او را مرتکب شدیم او در کیفر ما شتاب نفرمود و در عقاب تعجیل نکرد بلکه به رحمت و کرم با ما مدارا نمود و به حلم و رافت مهلت داد تا سوى او بازگردیم.

ترجمه:
سپاس خداوند را که راه توبه را به ما نمود و این را از فضل او یافتیم و بس، اگر از همه نعمتهاى او هیچیک را به حساب نیاوریم جز همین یک نعمت را، باز باید بگوئیم عنایت او درباره ما نیکو و احسانش عظیم و نعمتش بسیار است‏

ترجمه:
سنت او در توبه امم گذشته این نبود هر چه طاقت نداشتیم از ما برداشت و جز به آنچه سهل بود تکلیف نفرمود و جز بکار آسان امر نکرد و براى هیچ یک از ما حجت و عذرى نگذاشت‏

ترجمه:
هر که هلاک شد، هلاک او از ناحیت خود او است و هر که نیکبخت گشت خود رغبت به حق نمود

ترجمه:
حمد خدا را به هر چه مقربترین فرشتگان و گرامیترین بندگان و پسندیده‏ترین ستایش‏کنندگان او را حمد کردند

ترجمه:
حمدى از سایر حمدها برتر، باندازه که پروردگار ما خود از سایر آفریدگان برتر است‏

ترجمه:
سپاس او را به ازاى هر نعمت که بر ما و بر همه بندگان گذشته و آینده انعام فرمود به اندازه هر چه در علم او است شکر او را به ازاى هر یک از نعمتها چندین برابر پیوسته و جاوید تا روز رستاخیز

ترجمه:
حمدى که آن را پایان نباشد و عدد آن به شمار نیاید و به غایت آن نتوان رسید و مدت آن انقطاع نپذیرد

ترجمه:
حمدى که موجب طاعت و عفو او باشد و سبب خشنودى او گردد و علت آمرزش او شود و راه بهشت را بگشاید و از عقوبت او ما را در پناه خود گیرد و از خشم او ایمن گرداند. در طاعت او ما را نیرو دهد و از نافرمانى او بازدارد و در اداى حق و وظائف الهى مدد کند

ترجمه:
حمدى که بدان نیکبخت شویم و در زمره‏ى نیک‏بختان و دوستان او باشیم و در سلک کشتگان راه حق به شمشیر دشمنان محشور گردیم «انه ولى حمید»