و خداى تبارک و تعالى کار او را در یک شب سامان دهد، همان طور که کار حضرت موسى را در یک شب اصلاح فرمود...
ولادت نهمین امام شیعیان، امام جواد (ع) از پربرکتترین و خوش یمنترین
وقایع تاریخ شیعه میباشد زیرا پیش از این حکمت الهی بر آن قرار گرفته بود
که امام رضا(ع) مدت زمان طولانی در انتظار فرزند باشد از این رو برخی از
دشمنان اهل بیت، به این مسئله امید بسته و خاندان امامت را تمام شده
میدانستند و از سوی دیگر، شیعیان، نگران شده و در انتظار امام آینده خود
بودند.
اما ولادت امام جواد(ع) اسباب ناامیدی دشمنان و خوشحالی دوستان اهل بیت را فراهم آورد.
نکته قابل تامل این است که شاید بتوان گفت، یکی از علل طولانی شدن ولادت
امام جواد(ع) این باشد که خداوند تربیت شیعه برای انتظار امام معصوم را از
زمان امام جواد آغاز کردهاست بدین معنا که انتظار برای دیدار با امام، در
جریان فرزندآوری امام رضا(ع) رقم خورد و پس از ایشان، امامان آتی، با
برنامهریزی مدون، شیعیان را آماده ایام غیبت امام زمان و منتظر بودن جهت
ظهور ایشان میکردند.
جهت مطالعه متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید...
از این رو امام جواد(ع) در طول مدت عمر کوتاه اما پربرکت خود، همواره مسئله
ظهور آخرین منجی که سومین فرزند از فرزندان ایشان میباشد را عنوان کرده و
سعی در تبیین شخصیت امام مهدی(ع) و چگونگی وقوع امر ظهور داشتهاند.
مرحوم شیخ صدوق در اکمال الدین از شخصی به نام صفر بن دلف نقل میکند که از
امام جواد شنیدم که نام امامان پس از خود را می برد وپس از این که اسم
امام حسن عسگری را برد، ساکت شد.
پرسیدم که امام پس از ایشان کیست؟
امام جواد اشک بردیدگانشان جاری شدو گریه بسیار زیادی کردند.
سپس فرمودند: پس از او، فرزندش است که قائم از روی حق (ونه باطل) و منتظراست...(1)
در روایتی دیگر آمده است که از امام جواد پرسیده شد پس امام بعد از حسن
عسگری (ع)کیست؟ فرمود: براستی که بعد از امام حسن علیه السلام فرزند قائم
او به حق منتظر است. سوال کردند:ای فرزند رسول خدا صل الله علیه و آله و
سلم چرا او را به این نام می گویند فرمود: برای آن که او در وقتی قیام
میکند که نامش میمیرد و بیشتر کسانی که به امامت او قائل بودند مرتد
میشوند.
آنگاه عرض کرد: چرا وی را منتظر مینامند؟
فرمود: برای آنکه حجت آن حضرت غیبت است که روزهایش زیاد است و نهایتش به
طول میکشد و در این حال صاحبان اخلاص انتظار فرج او را میکشند. (2)
عبدالعظیم حسنی به امام جواد گفت: من امیدوارم که شما قیام کننده از آل بیت
محمد صل الله باشید، آن که زمین را پر از عدل و قسط میکند چنان که پر شده
باشد از ظلم و جور. فرمودند: ای ابوالقاسم! هیچ یک از امامان نیست جز قیام
کننده به امر خداوند و هادی به سوی دین خدا ولی آن قیام کننده که خداوند
عزوجل زمین را به وسیله او از اهل کفر و انکار پاک می سازد و آن را پر از
عدل و داد می کند کسی است که ولادتش بر مردم پوشیده میماند و شخص او از
نظرشان غایب میگردد و بردن نام او بر آنها حرام است، او همنام و همکنیه
رسول خدا میباشد. و اوست که زمین برایش پیچیده میگردد و هر سختی برایش
آسان شود و از یارانش به تعداد اهل بدر سیصد و سیزده نفر از نقاط دوردست
زمین فراهم آیند و این است مهدی فرمود: خداوند در سوره بقره آیه 148 می
فرماید: هر کجا باشد خدواند همگی شما را خواهد آورد و خداوند بر هر کاری
تواناست. پس هر گاه این تعداد از اهل اخلاص به خدمتش مجتمع شوند خدواند امر
او را ظاهر میسازد و چون شماره یارانش به یک عقد کامل که ده هزار نفر است
رسید به اذن خداوند خروج میکند و پیوسته از دشمنان خدا خواهد کشت تا
خداوند متعال راضی شود. عبدالعظیم گوید: به آن حضرت گفتم: ای آقای من! او
چگونه خواهد دانست که خدای عزوجل راضی شده است؟ فرمود: در دلش رحمت
میاندازد، پس هنگامی که به مدینه داخل شود لات و عزی را بیرون آورد و
میسوزاند. (3)
در روایتی دیگر، نقل شده که عبدالعظیم حسنی میگوید: میخواستم درباره
امام قائم از امام جواد علیه السلام سوال نمایم ، آیا او مهدى عجل الله
تعالى فرجه است یا غیر او؟
امام جواد علیه السلام پیش از این که این سؤال را بپرسم، به سوالم پاسخ دادند وفرمودند که در زمان غیبت ، انتظارش واجب است.
در ادامه همین روایت ، چنین جمله ای از امام جواد علیه السلام نقل گشته:
و خداى تبارک و تعالى کار او را در یک شب سامان دهد، همان طور که کار حضرت
موسى را در یک شب اصلاح فرمود، او رفت تا براى خانواده خویش آتشى بیاورد،
(4)برگشت در حالی که به مقام پیامبری رسیده بود. سپس امام فرمودند:
أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَج(5).
خداوند به برکت این مولود مبارک ما را از یاران حضرت بقیه الله الاعظم(عج) در ایام غیبت و ظهور ایشان قرار دهد. (ان شاءالله)
فهرست منابع
1- ک، [إکمال الدین] ابْنُ عُبْدُوسٍ عَنِ ابْنِ قُتَیْبَةَ عَنْ
حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنِ الصَّقْرِ بْنِ دُلَفَ قَالَ سَمِعْتُ
أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الرِّضَا ع یَقُولُ إِنَّ
الْإِمَامَ بَعْدِی ابْنِی عَلِیٌّ أَمْرُهُ أَمْرِی وَ قَوْلُهُ قَوْلِی
وَ طَاعَتُهُ طَاعَتِی وَ الْإِمَامَةُ بَعْدَهُ فِی ابْنِهِ الْحَسَنِ
أَمْرُهُ أَمْرُ أَبِیهِ وَ قَوْلُهُ قَوْلُ أَبِیهِ وَ طَاعَتُهُ طَاعَةُ
أَبِیهِ ثُمَّ سَکَتَ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَنِ
الْإِمَامُ بَعْدَ الْحَسَنِ فَبَکَى ع بُکَاءً شَدِیداً ثُمَّ قَالَ إِنَّ
مِنْ بَعْدِ الْحَسَنِ ابْنَهُ الْقَائِمَ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرَ
فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ قَالَ
لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ
الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ
قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً تَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا
فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ
یَسْتَهْزِئُ بِذِکْرِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْثُرُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ
وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ
(بحارالانوار، ج51 ، ص30).
2- الغیبه ص 186
3- ( کمال الدین ج2 ص 377 و مکیال المکارم ج1 ص 167)
4- اشاره به آیه دهم به بعد سوره مبارکه طه: إِذْ رَأى ناراً فَقالَ
لِأَهْلِهِ امْکُثُوا إِنِّی آنَسْتُ ناراً لَعَلِّی آتیکُمْ مِنْها
بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدىً ...
5- [إکمال الدین] الدَّقَّاقُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ
الرُّویَانِیِّ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ قَال...(بحارالانوار،
ج51، ص 156).
هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع اشکار شرعی دارد.(برگرفته از وبسایت موسسه مصاف)
