توقف تزریق واکسن آسترازنکا

توقف تزریق واکسن آسترازنکا
 

با مشاهده شدن ایجاد عارضه لخته شدن خون در برخی از افرادی که یک دوز از واکسن آسترازنکا را تزریق کرده اند، علیرغم اینکه آژانس دارویی اروپا این واکسن را بی خطر میداند؛ آلمان،  فرانسه، ایتالیا و اسپانیا نیز به لیست روبه رشد کشورهایی که تزریق واکسن آسترازنکا را متوقف کرده اند پیوستند.

دانمارک نیز جزو نخستین کشورهایی بود که هفته گذشته پس از ارائه گزارش لخته شدن خون در برخی افراد واکسن زده، از جمله فردی که چندین لخته در بدنش ایجاد شد و 10 روز پس از دریافت واکسن درگذشت، استفاده از واکسن آسترازنکا را متوقف کرد.

واکسن انگلیسی آسترازنکا با پشتیبانی دانشگاه آکسفورد، از یک ویروس موجود در شامپانزه ها ساخته شده است.

و تقریبا در بیشتر کشورهای اروپایی تزریق آن به حالت تعلیق درآمده است.

سیده فاطمه حبیبی

ریل گذاری جدید و صحیح ایران در سیاست خارجی

ریل گذاری جدید و صحیح ایران در سیاست خارجی

 

بر طبق اعلان رسانه های خارجی معتبر ، ایران رسما درخواست حضور غیررسمی آمریکا در جلسه 4+1 در خصوص برجام را رد کرد. این پاسخ در واکنش به درخواست اروپا از آمریکا و موافقت ایالات متحده برای شرکت بدون لغو تحریم ها در این نشست است.

 

شواهد و قرائن نشان می دهد دولت بایدن از بدو روی کار آمدن ، به دنبال حفظ سرمایه به جای مانده از دولت ترامپ و بهره برداری حداکثری از تحریم های اقتصادی علیه جمهوری اسلامی و اثر منفی آن بر اقتصاد ایران است.

 

به عبارت بهتر دولت دموکرات در تلاش است تا  ساختار تحریم ها را برای فشار بر سایر مولفه های قدرت جمهوری اسلامی از جمله فناوری موشکی و منطقه ای حفظ کرده و همزمان مساعدت های قطره چکانی نسبت به اقتصاد ایران داشته باشد تا بتواند پیشروی های دیپلماتیک اش را استمرار بخشد.

 

اما غافل از این که ایران نیز خود را پیروز منازعه با ترامپ و سیاست فشار حداکثری او می داند و دیگر حاضر نیست در قبال اخذ ثمنی بخس ، اهرم های فشار خود را در زمینه هسته ای تقدیم طرف مقابل کند.

 

تهران نیک می داند که خود را با وضع کنونی وفق داده و اثر تحریم های اقتصادی آمریکا براقتصادش روز به روز کاهش می یابد و به همان نسبت و البته با شتاب بسیار زیاد برنامه هسته ای خود را توسعه خواهد داد.

 

ادامه این وضعیت برای غرب قابل پذیرش نیست و باید راه چاره بیاندیشد ؛ زیرا اولا آمریکا به دنبال حل مسئله با ایران و شیفت کردن به سمت چین است و نمی تواند همزمان در چند جبهه درگیر شود . دوم این که گزینه نظامی نیز به طور کامل کنار رفته است و حتی آمریکایی ها جرات ندارند از روی میز بودن همه گزینه ها صحبت کنند و مکررا بر حل مسئله از طریق دیپلماتیک اصرار دارند. و دلیل سوم اینست که غرب نمی تواند به هیچ عنوان هسته ای شدن ایران را بپذیرد.

 

پس باید یا از طریق وعده های زیبا و عمل نسیه به آن ، فعالیت های هسته ای ایران را فریز نماید یا این که واقعا حاضر باشد تحریم ها را عینا و بالمره لغو کند.

 

روش اول دردوره اوباما به کار گرفته شد و در حال حاضر نیز دنبال می شود اما به نظر می رسد اجماعی درجریانات سیاسی درون نظام جمهوری اسلامی وجود دارد که دیگر جز در صورت لغو عملی تحریم ها ، ایران به برجام بازنخواهد گشت ؛ پس مسیر اول دیگر قابل ادامه نیست.

 

اما روش دوم لغو عملی تحریم هاست که بی شک دست ایران را در ایجاد رفاه برای مردمش باز می کند،  راهبرد مقاومت فعال را موفق  نشان می دهد و مهم تر این که ثروتی کلان را در دستان دولت برخاسته از میان جریان ضد غرب که احتمالا درانتخابات 1400 پیروز خواهد شد ، قرار خواهد داد.

 

در عدم تمایل آمریکا نسبت به گزینه دوم تردیدی وجود ندارد، لکن این مسیر برایش کم هزینه تر از جنگی است که می داند در آن نتیجه موثری نخواهد گرفت، زیرا فناوری اتمی در ایران بومی شده و حمله سخت حداکثر می تواند در روند آن اخلال چند ساله ایجاد نماید.

 

بنابراین نگارنده باور دارد ایران در حال حاضر بهترین روش ممکن را در پیش گرفته و ریل گذاری صحیحی را در خصوص تعامل با غرب انجام داده است و تداوم چنین مسیری بی شک به کوتاه آمدن طرف مقابل خواهد انجامید.

علیرضا تقوی نیا

چالش جدید اردوغان در دل اروپا

چالش جدید اردوغان در دل اروپا 

سایت taz: پس از اظهارات آشتی جویانه و مثبت چند روز پیش اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، در جمع سفرای کشورهای اتحادیه اروپائی اعلام کرد که هایکو ماس به عنوان اولین وزیر امورخارجه اتحادیه اروپا روز دوشنبه به آنکارا سفر می کند.
 
زمینه اصلی این گفتگوها احتمالا درباره اختلاف نظرها میان ترکیه و یونان بر سر منابع گازی مدیترانه و بحران آوارگان و پناهجویان و همچنین مباحث مالی و تجاری ترکیه با اتحادیه اروپا است .

این چرخش اردوغان به سمت اروپا متاثر از چند رویداد می‌باشد که مهمترین آنها برگزیت و چرخش های سیاسی داخلی آلمان و همچنین عدم دستیابی به نتیجه مطلوب در ماجرای آذربایجان را می‌توان برشمرد.

با توجه با نفوذ آلمان در اتحادیه اروپا و روابط متفاوت و بحث برانگیز آرمین لاشت رهبر جدید حزب دموکرات مسیحی آلمان در خصوص بحران سوریه (رهبر جدید حزب دموکرات مسیحی آلمان، در اوت 2014 و در پاسخ به توییتی از جان کری، وزیر امور خارجه وقت آمریکا با موضوع نابودی داعش، نوشته بود: «بله، آقای کری! اما شما از داعش و النصره علیه رئیس جمهور بشار اسد در سوریه حمایت کردید و این گروه ها از سوی عربستان و قطر تامین مالی می‌شوند.» که این پاسخ تویتری  لاشت به توییت جان کری در سطح فضای مجازی بازنشر شده و به موضوعی بحث برانگیز آن هم چند روز پس از انتخاب وی به عنوان رهبر جدید حزب دموکرات مسیحی آلمان تبدیل شده است.) و همچنین نظرات لاشت درباره کمک های اقتصادی به کشورهای اروپایی از جمله یونان و قبرس می‌تواند به خوبی چرخش اردوغان را به سمت اروپا ناشی از احساس خطر او نسبت به این موارد دانست.

میلاد اسدی

چرا انگلیس اتحادیه اروپا را ترک کرد؟(به زبان ساده و کارتونی)

چرا انگلیس اتحادیه اروپا را ترک کرد؟(به زبان ساده و کارتونی)

 

سال 2016 بود که همه پرسی مردم انگلیس به جدایی انگلستان از اتحادیه اروپا ختم شد. تصمیمی که امروز و پس از رسمیت یافتن خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، همچنان دارای تبعات اقتصادی نامشخص است.

به واقع پیچ و خم های زیادی در سیاست انگلستان رخ داده که منجر به این جدایی شده است اما برای پاسخ به چرایی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، ابتدا می بایست چیستی و علل شکل گیری اتحادیه اروپا مورد توجه قرار گیرد.

در این تصاویر کارتون گونه در صددیم چگونگی شکل گیری اتحادیه اروپا و چرایی خروج انگلیس از این اتحادیه را تشریح کنیم.

سوال نخست: چرا اتحادیه اروپا شکل یافت؟

اروپا مجموعه کشورهایی است که قبلا بسیار درگیر جنگ بوده بطوریکه در جنگ جهانی دوم بین سالهای 1939 تا 1945 کشورهای درون اروپا درگیری ها بسیار خونینی با یکدیگر داشته اند که آسیب های فراوانی را بر اروپا وارد آورد.

بنابراین و پس از جنگ جهانی دوم، بسیاری از کشورها به این درک مشترک رسیدند که کشورهای اروپایی با یکدیگر ادغام شوند که در گام های نخستینِ این اقدام از ادغام صنایع ذغال سنگ و فولاد آغاز شد و پس از آن به مجموعه های گسترده تری از فعالیت های تجاری گسترش یافت.

 

نکته ای که لازم است بدانید اینکه کشورها معمولا در باب کالاهایی که به کشورهایشان وارد می شود قوانین تعرفه ای وضع می کنند؛ بطوریکه در صورت ساخت اتومبیل در فرانسه و صادرات آن به انگلیس می بایست تعرفه ای مشخص را در انگلیس پرداخت نمایید.

(جهت مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید...)

کرونا و بی کفایتی بوریس جانسون

کرونا و بی کفایتی بوریس جانسون

 

آنچه به قلم «روتنبرگ کاترین» در وبگاه «الجزیره‌قطر» می‌خوانید:

 

از همان آغاز شیوع کرونا ، یک دستور کار ملی‌گرایانه‌ی کوته‌نگر مشخصه روش برخورد دولت انگلیس با  کووید 19 بوده است . 

دولت جانسون نه تنها از همکاری با اتحادیه اروپا برای کسب تجهیزات پزشکی لازم امتناع کرد، بلکه ماهیت عالم گیر بودن این بیماری را نیز نپذیرفت.

 

بوریس جانسون کفایت لازم را در خلال این بحران از خود نشان نداده  و با وعده های غیرقانونی  در انجام آزمایش های عمومی کوتاهی کرده و مردم را در مورد شمار واقعی تلفات گمراه ساخته است.

 

به کارگیری اصطلاح «پیش‌ پا‌ افتادگی شر»  شاید بتواند مساله را روشن سازد. هانا آرنت زمانی این اصطلاح را ابداع کرد که اخبار محاکمه آلدلف ایشمن را در اورشلیم برای نشریه نیویورکر پوشش می داد . او با این اصطلاح می‌خواست نشان دهد که چگونه این عضو حزب نازی وظایف اداری خود را بدون پرسش در مورد اهداف آنها انجام می داد.

 

آن چه که ما از انگلیس کرونا زده درک می کنیم این است که پیش پاافتادگی شر نه تنها از طریق اجرای وظایف دقیق اداری افراد بلکه از طریق اجرای این وظایف در یک شیوه ناکارآمد روی می دهد.

 

هنگامی که اهداف ملی خاصی در اولویت قرار گیرند ولی سازوکار رسیدن به آنها با بی کفایتی همراه و به فلاکت انسانی و تلفات وسیع منجر شود ، این هم می‌تواند پیش پا افتادگی شر باشد.

 

درواقع، حداقل برخی از اعضای دولت انگلیس که برای اجرای برگزیت اقدام کرده‌اند و اکنون در پشت گفتمان های ملی گرایانه مخفی شده اند تا بی مسئولیتی خود را در قبال علم و دانش توجیه کنند، در همین مقوله قرار می‌گیرند.

 

می‌دانیم که بسیاری از این تلفات انسانی قابل پیشگیری بود، زیرا در کشورهای بهتر تدارک شده نرخ تلفات اندک بوده است.

 

بی کفایتی و غفلت مدت زمانی است که ویژگی چشم انداز سیاسی انگلیس شده  و این مساله با سال‌ها «سیاست‌های ریاضتی نولیبرالیستی» مرتبط است که طی آن قسمت بزرگی از بخش عمومی و خصوصی از منابع خالی شده اند.

 

بی کفایتی های مکرر دولت جانسون را نیز درست مانند  پیش پا افتادگی شر مورد نظر آرنت، می‌توان  شر در نظر گرفت .

تقابل آمریکا، اروپا و روسیه پس‌از غلبه بر کرونا

تقابل آمریکا، اروپا و روسیه پس‌از غلبه بر کرونا

آنچه به قلم «شفیق منیر» در وبگاه «عربی21» می‌خوانید:

هرگونه رویارویی آمریکا و چین مانند جدال دو بوکسور در رینگ است و دیگر کشورها تماشاچیِ بی‌طرف یا طرفدار یکی از آنها هستند. مناقشات منطقه بین کشورهای عربی و ایران و ترکیه هیچ ارتباطی با این دو بوکسور ندارد و این ها (آمریکا و چین) بر سر و روی یکدیگر می کوبند. دیگر کشمکش های منطقه ای هم همینطور است.

 

جنگ جهانی بین آمریکا و چین هنوز از نظر نظامی و از نظر مقدمات راهبردی و تاکتیکی و از نظر ایجاد ائتلاف ها و آماده سازی جبهه ها، آغاز نشده است. سئوال این است که آیا پس از کرونا تهیه مقدمات راهبردی و تاکتیکی برای چنین جنگی و تشکیل ائتلاف ها و آماده سازی جبهه ها آغاز خواهد شد یا این که دوطرف مانند دو بوکسور روی رینگ به مبارزه به تنهایی ادامه خواهند داد؟

 

آمریکا با در افتادن با چین و فشار آوردن بر اروپا و باج خواهی از کشورهای عربی خلیج (فارس) به دنبال آن است که اوضاع اقتصادی داخلی آمریکا را بهبود بخشد تا هدف اصلی اش یعنی انتخاب مجدد به ریاست جمهوری تضمین شود. 
 

اما نکته اینجاست که آمریکا در دوره زمامداری ترامپ هیچ دوستی بجز نتانیاهو برای خودش در جهان باقی نگذاشته است.
 

 مشکل واقعی سیاست ترامپ، رفتار متناقض او در راهبرد جنگ با چین است که نیازمند تشکیل گسترده ترین ائتلاف در جهان علیه پکن است. عامل این مشکل، شعار «نخست آمریکا» که موجب باج خواهی اقتصادی از دوستان آمریکا شده و شعار «نخست ترامپ» به معنای اولویت داشتن انتخاب مجدد او است.
 

باج خواهی های مالی و اقتصادی آمریکا برای تضمین موفقیتش در انتخابات آینده، به علت شیوع کرونا و مدیریت ناموفق این بحران، بر باد رفت و اکنون ترامپ در وحشت از ناکامی در انتخابات به سر می برد.

 

اگر ترامپ در انتخابات آینده ریاست جمهوری شکست بخورد نمی تواند این شکست را بپذیرد و حامیان متعصب و نژادپرست و مسلح او آمریکا را با معضلی مواجه خواهند کرد که دموکراسی آمریکا تاکنون تجربه نکرده است. با این حال اگر رئیس جمهور آینده آمریکا یک دموکرات هم باشد به راهبرد مقابله با چین به عنوان دشمن شماره 1 ادامه خواهد داد چرا که آمریکا نمی تواند بپذیرد چین بر این کشور برتری یابد.

 

اگر ترامپ در انتخابات آینده ریاست جمهوری پیروز شود، از زیر فشاری که اکنون برای انتخاب مجدد متحمل می شود رها خواهد شد و فرصت خواهد داشت روابط آمریکا را با اروپا و ژاپن و هند و شماری از کشورها جهان سوم به منظور رویارویی با چین تقویت کند. اما این کار برای او بدون هزینه نخواهد بود و با ذهنیتی که تاکنون از ترامپ سراغ داریم او تمایلی به پرداخت چنین هزینه ای نخواهد داشت.
 

به طور خلاصه، روابط آمریکا با اروپا و روسیه است که سرنوشت توازن قوای بین المللی بین آمریکا و چین را رقم خواهد زد.

خطر میلیتاریزه شدن جهان در پساکرونا

خطر میلیتاریزه شدن جهان در پساکرونا

امروز پساکرونا به مسأله‌ای مهم تر از خود کرونا در جهان تبدیل شده است. اندیشمندان و صاحبنظران مسائل مختلف، هر یک از نقطه‌نظری خاص درحال ترسیم چشم‌اندازی از جهان پساکرونا هستند؛ جهانی که از نظر ساختاری و نظم بین‌المللی حاکم بر آن، تا حدود زیادی متفاوت از جهان فعلی خواهد بود.

? نکات تحلیلی
1- اقتصاد بین‌الملل یکی از حوزه‌های مهمی است که تحت تأثیر پیامدهای منفی شیوع ویروس کرونا قرار گرفته است. هم‌اینک تمام کشورهای جهان به‌ویژه اروپا و آمریکا با تنزل داده‌ها و آمارهای اقتصادی مواجه شده‌اند. آمریکا از جمله کشورهای مهمی است که بیشترین ضرر را از همه‌گیری ویروس دیده است، به‌طوری که حتی تزریق تریلیون‌‎ها دلار توسط فدرال رزرو نیز نتوانسته است بازار آمریکا را از رکود نجات داده دهد. در این میان سقوط شدید قیمت نفت به زیر صفر نیز مزید بر علت شده و بر حجم رکود اقتصادی آمریکا به‌صورت افزوده است.

2- بدون تردید در پساکرونا آمریکا و اروپا با یک بحران بی‌سابقه اقتصادی مواجه خواهند شد. با توجه به اینکه صنعت نفت نیز دچار بحران شده است، لذا پیش‌بینی می‌شود که در پساکرونا، آمریکا و اروپا برای جبران بخشی از ضررهای اقتصادی ناشی از ویروس کرونا و در سایه ورشکستگی‌های گسترده در عرصه‌های مختلف اقتصادی، به فروش جنگ‌افزار که بازاری پرسود است، روی آورند.

3- باتوجه به اینکه نزدیک به 58 درصد از سهم فروش تسیلحات در جهان در دست صنایع اسلحه‌سازی ایالات متحده آمریکا است و آمریکا نیز بر اثر شیوع کرونا دچار بحران اقتصادی شده است، در ماه‌ها و سال‌های آتی سیاست فروش‌های تسلیحاتی را در مناطق مختلف جهان به‌خصوص غرب‌آسیا، افزایش خواهد داد. البته این خطر نیز وجود دارد که آمریکا و حتی اروپا با دامن زدن به درگیری‌های محدود در جهت «میلیتاریزه کردن» مناطق خاصی از جهان که منجر به رونق بازارهای تسلیحاتی می‌شود، گام بردارند.

? نکته راهبردی
آمریکا و اروپا بیشترین ضرر اقتصادی را از کرونا دیده‌اند. کرونا باعث شده است که سطح تولید ناخالص داخلی در این کشورها با افت قابل توجهی مواجهه شود. از آنجا که تجهیزات نظامی همواره مشتریان خود را در سراسر جهان دارد، صادرات اسلحه یکی از راه‌های تجارت و کسب درآمد برای کشورهای قدرتمند است. از این‌رو پیش‌بینی می‌شود افزایش فروش تسلیحات نظامی به‌عنوان یکی از راه‌های نجات اقتصاد آمریکا و اروپا و افزایش تولید ناخالص داخلی، در دستور کار سیاست‌خارجی این کشورها قرار گیرد. بنابراین در دوران پساکرونا، با پدیده‌ای به نام میلیتاریزه شدن جهان مواجه خواهیم بود.  

حمید خوش‌آیند
 

چرا عربستان اروپا را انتخاب کرد؟

 

 چرا عربستان اروپا را انتخاب کرد؟

 

 

با آغاز جنگ قیمتی میان عربستان و روسیه، بازار اروپا به عنوان بازار اصلی در تیررس ریاض قرار گرفته است؛ بازاری که بازار سنتی روس‌ها محسوب می‌شود و عربستان در تخفیف‌هایی که اعلام کرده است، بیشترین میزان را به اروپا اختصاص داده است.

 

برای آنکه بدانیم دقیقا چه اتفاقی رخ داده است بهتر است در ابتدا به شیوه قیمت‌گذاری نفت توسط شرکت‌های ملی نفت از جمله آرامکو بپردازیم؛ 

اصولا در کشورهای تولید کننده مانند عربستان، تحویل فیزیکی یا نقدی نفت از طریق قراردادهای بلندمدت صورت می‌گیرد. قراردادهای بلندمدت بین 1 تا 2 سال اعتبار دارد و از این فرمول تبعیت می کند P_x=P_r± D :

بر اساس این فرمولp_x  قیمت نفت مورد معامله است؛ P_r قیمت نفت خام مرجع یا شاخص و D مابه‌التفاوت قیمت نفت است. در این نوع قراردادها معمولاً، تنها، رقم مابه‌التفاوت در زمان قرارداد، تعیین می‌شود. معمولاً بهای هر بشکه طلای سیاه مورد قرارداد بر اساس یک بنچمارک تعیین شده و دولت‌ها در فروش‌های رسمی خود با استفاده از این فرمول، قیمت خود را اعلام می‌کنند. معمولاً قیمت نفت مرجع در دوره بارگیری یا تحویل مبنای محاسبه قیمت نهایی نفت است.

 

این مابه التفاوت، توسط هر کشور صادرکننده‌ای به‌طور مستقل تعیین می‌شود و بسیاری از کشورها به‌صورت ماهانه، هفتگی و حتی روزانه بهای نفت خود را با توجه به فرمول و خواص نفت خود اعلام می‌کنند.

 

در معاملات رسم بر این است که اگر قیمت نفت درج‌شده در قرارداد، بیشتر از قیمت روز باشد فروشنده در محموله‌های بعدی با کاهش مابه‌التفاوت و تعدیل قیمت، بخشی از ضرر خریدار را جبران می‌کند که عربستان این ابزار را یکی از شاخص‌های مشخص شده برای تعیین قیمت نفت خود تعیین کرده است.

 

در واقع و در حالت عادی، قیمتی که مثلا عربستان برای انواع نفت خود برای تحویل در ماه بعد اعلام می‌کند، یک رویه مرسوم در بازار است ولی این موضوع زمانی تبدیل به یک جنگ قیمتی می‌شود که کاهش یا افزایش قیمت نفت، فراتر از تحولات بازار نفت و معادلات قیمتی باشد نه آنکه سعوی ها برای هر بشکه از نفت سبک خود، 25 دلار قیمت تعین کرده‌اند!

 

اقدامی که عربستان در کاهش شدید قیمت نفت خود انجام داد، یک بدعت بسیار قدیمی است که نمونه تاریخی آن برای چند دهه پیش است؛ همزمان با این کاهش قیمت، این کشور ادعا کرده قصد دارد تولید خود را به بالای 12 میلیون بشکه در روز برساند و هدف از این اقدام، تثبیت بازارهای خود است در حالی که عربستان بازارهای سنتی و پایدار خود را دارد و چنین توجیهی ، تنها برای فشار به روسیه جهت پذیرش کاهش تولید است.

 

به همین دلیل، آل سعود نقطه اتکای جنگ خود را بازار اروپا قرار داده؛ جایی که روسیه با فشارهای آمریکا مواجه شده است و زمزمه تحریم این کشور در بازار نفت اروپا به گوش می‌رسد. این بازار پذیرای  بیش از 3 میلیون بشکه نفت خام روسیه است و رقابت همواره میان ایران و روسیه در این بازار بوده است که با حذف ایران از بازار، روسیه یکه تاز شده است.   

 

بر اساس آخرین آمارها، اروپایی‌ها روزانه 15 میلیون بشکه نفت مصرف می‌کنند؛ عربستان سهمی معادل 5 درصد از بازار اروپا را در اختیار دارد هرچند که این یک تخمین است؛ آمار رسمی که از سال 2018 در اختیار است نشان می‌دهد عربستان معادل 6.6 درصد صادرات خود را به اروپا اختصاص داده است. البته این میزان در دوره‌ای به 3 درصد رسیده است اما با این وجود، متوسط صادرات نفت عربستان به اروپا کمتر از 400  هزار بشکه در روزاست.

 

البته بخشی از این نفت، برای ذخیره‌سازی در بندر رتردام هلند به عنوان یکی از مناطقی که عربستان نفت خود را در آن ذخیره می‌کند، ارسال شده است. طبق آمارهای موجود، روسیه بیشترین سهم را در تامین نفت مورد نیاز اروپا دارد.

 

سهم مسکو از بازار اروپا معادل 27 درصد است؛ پس از روسیه، کشور نروژ با 10.7 درصد، عراق با 8.6 درصد، قزاقستان با 8.2 درصد، نیجریه با 7.6 درصد، آمریکا با 7.1 درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

 

در مقابل اما بیش از 70 درصد صادرات نفت عربستان به کشورهای شرق آسیا از جمله چین، کره جنوبی، ژاپن، تایوان و ... است. اینکه عربستان برای ضربه زدن به روسیه بازار اروپا را انتخاب کرده نشان می‌دهد این کشور قصد دارد با تخفیف‌های نجومی نفت، ضربه مهلکی را به روسیه وارد کند که کاملا در راستای اهداف غربی‌هاست. نفت عرب لایت عربستان نزدیک‌ترین به نفت اورال روسیه است و عربستان با علم بر این موضوع، برای نخستین بار به جنگ با روسیه در بازار سنتی این کشور گام برداشته است.

 

 

عربستان هم اکنون حدود 9.6 میلیون بشکه نفت تولید می‌کند که بین 6.8 تا 7 میلیون بشکه آن صادر می‌شود؛ حدود 5 میلیون بشکه از صادرات نفت عربستان به پالایشگاه‌هایی می‌رود که آرامکو در آن سهامدار است  ما بقی به سایر پالایشگاه‌ها منتقل می‌شود. 

 

 

بیشتر بازارهای سعودی تا سال 2024 تضمین شده است و با تولید فعلی عربستان – 9.6 میلیون بشکه در روز- نفت مازادی برای سایر مشتریان وجود ندارد تا ریاض برای برطرف کردن این موضوع، افزایش تولید را در دستور کار خود قرار دهد.

 

واکنش روس‌ها به این جنگ قیمتی، مقابله به مثل است؛

 

این کشور اعلام کرده است آماده افزایش تولید است و می‌تواند حداقل 400 هزار بشکه به تولید خود بیافزاید؛ این به معنای پمپاژ نفت بیشتر به بازاری است که اروپایی‌ها منتفع آن خواهند بود هرچند در کوتاه مدت. 

 

ضمن اینکه روسیه در برنامه راهبردی خود، برای افزایش صادرات نفت خود به هند برنامه ریزی کرده که در صورت تحقق این مهم، عربستان احساس خطر بیشتری خواهد کرد و جنگ بیشتری میان طرفین شکل خواهد گرفت.

 

چه کسی فکر می‌کرد روسیه و عربستان که طی سه سال اخیر به متحدان نفتی یکدیگر تبدیل شده بودند، روزی در یک جنگ نفتی، دنیا را دگرگون کنند؟!

 

وحید حاجی‌پور

پازل طراحی شده از سوی آمریکا و اروپا، کشاندن جمهوری اسلامی ایران به پای میز مذاکره موشکی و تحمیل معاهداتی چون MTCR و HCOC است.

                  

سه موشک ۲۰۰۰ کیلومتری ایران

دانش طراحی و ساخت سامانه های موشکی بالستیک شامل سکوها  و سیلوهای پرتاب، سوخت، ناوبری موشک، سرجنگی و ... یکی از بالاترین سطوح دانش و تکنولوژی در کشورهای جهان است. با شروع سال ۱۳۶۳ و شدت عملیات شهرزنی از سوی صدام، جرقه های استفاده از موشک در ذهن فرماندهان جنگ زده شد، اما به دلیل آنکه زیرساخت موشکی در کشور وجود نداشت، تعدادی موشک اسکاد-بی از لیبی خریداری شد و آموزش های مربوط به شلیک آن نیز توسط سوریه به نیروهای ایرانی داده شد.

در همان زمان و با تلاش شهید «حسن طهرانی مقدم» دو فروند از موشک های خریداری شده از لیبی در اختیار مجموعه های تحقیقاتی قرار گرفت که با مجاهدت های شبانه روزی، متخصصین کشورمان موفق به ساخت اولین موشک با استفاده از فناوری مهندسی معکوس موشک اسکاد-بی شدند.

پس از پایان جنگ، روند توسعه و پیشرفت صنایع موشکی کشورمان در حوزه های مختلف بالستیک، کروز، هواپایه، دریاپایه و زمین پایه ادامه پیدا کرد و امروز جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از کشورهای دارای چرخه کامل صنعت موشکی شناخته می شود و سرریز دانش در این صنعت، به صنایع دیگر کشور مانند صنعت فضایی نیز صادر شده است.

در طول سال های گذشته، دشمنان نظام و کشور که روزگاری صنعت هسته ای را بهانه ای برای تحریم و فشار به ملت ایران انتخاب کرده بودند، پس از برجام نگاه های خود را به سمت صنعت موشکی جمهوری اسلامی ایران چرخانده اند تا بلکه بتوانند با اعمال فشار و تحریم این ابزار بازدارنده برای دفاع مشروع از ملت و تمامیت ارضی کشور را از حیز انتفاع ساقط کنند و در دوران پسابرجام این موضوع که ایران باید بر سر حضور منطقه ای و برنامه موشک های بالستیک خود پای میز مذاکره بیاید از سوی مقامات اروپایی و آمریکایی به دفعات شنیده می شود.

آنچه که در سیاست های توسعه صنعت موشکی کشور وجود داشته، دفع تهدیدات در محدوده ۲۰۰۰ کیلومتری است. بردی که گفته می‌شود همیشگی نیست، اما در حال حاضر و با توجه به تهدیدات موجود کافی است. از طرفی در نظریه پردازی هایی که از جانب غربی ها صورت می گیرد، محدودیت برد موشک های ایران در قالب معاهداتی مانند MTCR و HCOC مورد تاکید آنها است.

موسسه گروه بین المللی بحران، همان موسسه ای که متنی مشابه متن برجام را ۱۴ ماه پیش از حصول آن منتشر کرده بود، در بخشی از گزارشی که به مناسبت دومین سالگرد اجرای برجام منتشر کرد، آورده است:«در رابطه با برنامه‌ی موشکی ایران، این کشور می تواند پیمان منع گسترش موشک های بالستیک سال ۲۰۰۲ لاهه (HCOC) را امضا کند، که ایران را متعهد به مطلع ساختن اعضا پیش از شلیک موشک های بالستیک و حامل های پرتاب و ارائه اظهارنامه ای سالانه در مورد سیاست های داخلی مرتبط با این امور خواهد ساخت»

در نطق رئیس جمهور آمریکا برای اعلام خروج از برجام نیز، رئیس جمهور آمریکا یکی از علل خروج خود از توافق هسته ای را جلوگیری نکردن از برنامه موشکی جمهوری اسلامی ایران عنوان کرد و حتی مایک پامپئو وزیر امور خارجه آمریکا روز گذشته با بیان اینکه دیگر نمی توانیم تحمل کنیم موشکی بر بلندای جولان فرود آید، تاکید کرد: ایران باید برنامه موشک های بالستیک خود را متوقف کند.

در این راستا سران اروپایی و حتی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز همواره در موضع گیری های خود، راهبرد مذاکره بر سر مسائل منطقه ای و موشکی را مطرح کرده اند.

به نظر می رسد هدف غربی ها در پازل طراحی شده از سوی آمریکا و اروپا، کشاندن جمهوری اسلامی ایران به پای میز مذاکره موشکی و منطقه ای باشد که مشخصا هدف آن در موضوع موشکی، خنثی کردن اثرگذاری تسلیحات دفاعی کشورمان باشد که ساز و کار اجرایی آن را نیز در قالب تحمیل معاهداتی چون MTCR و HCOC در نظر گرفته اند.

در معاهدات یادشده فوق، محدودیت هایی برای ساخت، آزمایش و بکارگیری موشک های بالستیکی لحاظ شده به طوری که برد موشک‌های بالستیک کشورهای عضو به ۳۰۰ کیلومتر و وزن کلاهک جنگی آنها به ۵۰۰ کیلوگرم محدود خواهد شد. این در حالی است که برنامه های توسعه موشکی مبتنی بر تهدیدات صورت می‌پذیرد و بر همین مبنا برد موشک های بالستیک کشورمان در حدود ۲۰۰۰ کیلومتر یعنی بردی که رژیم صهیونیستی را پوشش می‌دهد، در نظر گرفته شد.

رژیم صهیونیستی به عنوان اصلی‌ترین تهدید کننده امنیت منطقه که بقای آن مستلزم ایجاد ناامنی است، یکی از تهدیدهای اصلی در ۲۰۰۰ کیلومتری جمهوری اسلامی ایران است که این موضوع بر اهمیت حفظ برد ۲۰۰۰ کیلومتری موشک‌های کشورمان می افزاید. بر همین اساس جمهوری اسلامی ایران نیز برای دفع تهدیدات و تامین ثبات و امنیت منطقه هیچگاه از برد موشک های خود کم نخواهد کرد و تاکنون توانسته است سه سامانه موشکی بالستیکی قدر، سجیل و خرمشهر با برد ۲۰۰۰ کیلومتر در چرخه دفاعی خود داشته باشد. علاوه بر این، سرلشکر جعفری فرمانده کل سپاه نیز تاکید کرده است: برد موشک‌های‌مان ۲ هزار کیلومتر است که البته قابل افزایش است، اما این توان و برد موشکی را برای جمهوری اسلامی کافی می‌دانیم چون اکثر منافع و نیروهای آمریکایی در شعاع همین برد موشکی قرار دارند.۱۳۹۶

موگرینی: هیچ جایگزینی برای توافق هسته‌ای ایران وجود ندارد

                  

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت که جایگزینی برای توافق هسته‌ای با ایران وجود ندارد.

«فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا امروز در حاشیه نشست اتحادیه اروپا و سازمان ملل در باره سوریه گفت که هیچ جایگزینی برای توافق هسته‌ای با ایران وجود ندارد و این توافق به طور کامل اجرا خواهد شد.

وی در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر سفر «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه به آمریکا و رایزنی وی با «دونالد ترامپ» همتای آمریکایی خود درباره توافق هسته‌ای با ایران موسوم به برجام گفت: «هم اکنون یک توافق وجود دارد.سخنان ماکرون و تمامی اروپایی‌ها این موضوع را کاملا روشن می‌کند که توافقی که هم اکنون داریم، کارایی دارد و جلوی دسترسی ایران  به سلاح هسته‌ای و تولید آن را بدون هیچ محدودیتی می‌گیرد و اگر برجام را به دقت بخوانید در همان اول نوشته شده که ایران سلاح هسته‌ای نخواهد داشت.»

وی افزود: «ماکرون روز گذشته در کاخ سفید به وضوح تاکید کرد که ما معتقدیم که اجرای کامل توافق هسته‌ای برای امنیت اروپا و منطقه ضروری است و اروپا به آن پایبند خواهد بود. آنچه در آینده رخ خواهد داد را در آینده می‌بینیم اما اکنون فقط یک توافق وجود دارد که کارایی دارد و باید حفظ شود.»

موگرینی در بخش دیگری از سخنانش، بار دیگر بر یافتن راهکار سیاسی برای حل بحران در سوریه تاکید کرد و گفت که تلاش می‌شود تا به مبنای مشترکی در این زمینه دست‌یافت و افزود: «ما به ایران و روسیه برای اعمال فشار به دمشق نیاز داریم.» موگرینی همچنین گفت که گروه‌های مخالف به اتفا‌ق‌نظر رسیده‌اند که به مذاکره روی آورند.

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا افزود: «ما معتقدیم که تنها راهکار برای تحقق صلح پایدار در سوریه، روند سیاسی است و همانطور که بارها گفته‌ام سه طرف ضامن در روند آستانه در این مورد مسئولیت خاصی دارند.»

وی با اشاره به ناآرامی‌های اخیر در سوریه، گفت که از ضامنین درخواست می‌شود که در جهت تنش‌زدایی اقدام کنند و اعمال فشار سیاسی به دمشق را پیگیری کنند تا به این ترتیب زمینه برای مذاکره‌ای معنادار فراهم شود.

وی اعلام کرد که اروپا کاملا تمایل دارد که در بازسازی سوریه همکاری کند. موگرینی در عین حال گفت: «ما در زمینه آینده سوریه هم کار می‌کنیم. اتحادیه اروپا و جامعه جهانی تا زمانی که روند سیاسی در سوریه زیر نظر سازمان ملل اجرایی نشود، به بازسازی این کشور کمک نمی‌کند.»

وزاری اروپایی و دیگر مقامات جهانی امروز جهاشنبه در بروکسل در راستای دومین شورای حمایت از آینده سوریه و منطقه تشکیل جلسه می دهند. نمایندگان بیش از 85 کشور و سازمان در سطح وزیر، دیروز و امروز در این نشست حضور دارند.

هدف از برگزاری این نشست، گردآوری کمک‌های بشردوستانه برای افرادی است که در پی جنگ در سوریه آسیب دیده‌اند و نیز پرداختن هر چه بیشتر به روند صلح در این کشور تحت حمایت سازمان ملل در دستور کار قرار دارد.