قرارداد با چین، مثل فیل در تاریکی است
داستان حضرت مولانا در خصوص دیدن فیل در تاریکی و تفسیرهایی که از این واقعه منتشر شد، امروز مشابه داستان قرارداد 25 ساله چین با ایران است و تعبیر و تفسیرهایی که نه میشود رد کرد و نه پذیرفت.
اما آنچه باعث نگرانی مردم ایران شده سابقه همکاری چین با شرکای تجاری خود و نیز بی اخلاقی تجار ایرانی و واردات گسترده کالاهای بنجل چینی در سالیان گذشته است که عزت ملی را لگد مال کردند و بسیاری از صنایع و کارخانجات را ورشکسته کردند.
صید ترال هم داستان غم انگیز همکاری با چین است.
بهر حال بخشی از نگرانی ها بجا و مسبوق به سابقه است و بخش دیگر گمانه زنی های بی پایه و اساس.
ایران هم باید شریک تجاری راهبردی داشته باشد. غرب به هیچ عنوان حاضر به همکاری با ایران نیست و از امروز فارغ البال تر از گذشته با طرح های توسعه ایی ایران مقابله خواهد کرد. غربیها تهدیدات ایران را برای رفتن به سمت چین نادیده گرفتند.
نگرانی دیگر سابقه بسیار بد دولتهای اصلاح طلب در قراردادهایی مثل کرسنت و برجام است که این قرارداد را در معرض بیم و نگرانی های جدی قرار می دهد. بخصوص آنکه لاریجانی مسئول این مذاکرات در این قرارداد بوده است و نمی توان به سادگی از کنار اقدامات قبلی ایشان در قراردادهای مشابه گذشت. او نشان داده خط قرمزی بنام منافع ملی را به رسمیت نمی شناسد.
ایرانیها در قرارداد با پژو، فرانسوی ها را هم وادار به گرانفروشی به هموطنان خود کردند. بعید است تغییر رویه ایی در کار باشد و قرار باشد محصولات چینی با قیمت مناسب و حتی قیمتهای جهانی به دست مردم ایران برسد.
ما اگر نتوانیم بحران ارزش افزوده خود را حل کنیم، نه مشارکت راهبردی با چین و نه افزایش لجام گسیخته نقدینگی هم نمی تواند درمان دردهای اقتصادی ما باشد. بحران ارزش افزوده باعث خواهد شد ما سهم آیندگان را به چین واگذار کنیم.
بحران ارزش افزوده راه حل دیگری دارد.
مجید گودرزی
