شاید رفتار متقابل با کره جنوبی
چندی قبل کره جنوبی در اقدامی نابخردانه، به دنبال سیاستهای ضد انسانی ایالات‌متحده به مسدود نمودن دارایی ایران اقدام کرد و ضمن اعتراض و پیگیری ایران مبنی بر آزادسازی دارایی خود، با مقاومت و رفتار غیر منطقی کره‌جنوبی مواجه شد.
روابط سازنده و مثبتی که تا پیش از این میان دو کشور وجود داشت حاصل مبادلات انرژی، حضور و فرصت سرمایه‌گذاری در ایران در خصوص ارائه صنایع مرتبط با خودروسازی، تلفن‌های همراه و لوازم خانگی و... بود.
اما شروع تغییرات رفتاری کره‌جنوبی به خروج امریکا از برجام بازمی‌گردد و این در حالی است که کره مدعی رایزنی با امریکا در خصوص بازپس‌گیری اموال ایران است. کره با طرح ادعای ممانعت امریکا از اجازه وصول مطالبات مالی ایران، رابطه‌ای دوجانبه را به بحران تبدیل ساخت. باوجود رایزنی‌های متعدد در حل و برطرف‌سازی این مشکل از سوی دوکشور، اما آنچه بنظر میرسد آن که برای کره رابطه با امریکا بیش از رابطه با ایران حائز اهمیت است. کره در این میان ترجیح می‌دهد رفتاری انجام دهد تا به جلب نظر امریکا منجر شود تا تداوم همکاری‌های دوجانبه با ایران را هم‌چون گذشته داشته باشد. اما این همه ماجرای رابطه کره‌جنوبی و ایران نیست.
چندی پیش نفتکش کره‌جنوبی با مقادیری حامل 7 هزار و 200 تن مواد شیمیایی نفتی به دلیل نقض پروتکل‌های زیست محیطی در خلیج فارس مورد توقیف سپاه قرار می‌گیرد. مقامات ایرانی این توقیف را مرتبط با مسائل فنی و نه سیاست مقابله به مثل قلمداد می‌کنند. اما شاید در نگاه واقع بینانه در راستای بی‌اثر بودن رایزنی‌ها با هدف اخذ دارایی‌های ایران، چنین اتفاقی برای ایران اسلامی نشأت گرفته از آیه شریفه"وَمَکَروا وَمَکَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیرُ الماکِرینَ"، باشد.
در این میان کره بیانیه‌ای با محتوای تداوم رایزنی‌ها در خصوص حل و فصل دارایی بلوکه شده ایران و نیز آزادسازی نفتکش خود، صادر کرد. و این در حالی است که وزیر امور خارجه کره در دیدار با همتای قطری خود خواستار حمایت این کشور در راستای رفع توقیف سریع نفتکش برآمد.
از برآیند رخدادها بنظر میرسد، با تجربه برجامی ایران در پی مذاکراتی که بیش از چند سال به طول انجامید و در نهایت رهاوردی جز هیچ نداشت، بدیهی آن که، ایران برای بهره‌مندی از این تجربه هزینه‌های سنگینی پرداخت کرده است؛ لذا عدم سازش و سازندگی روابط ایران و امریکا واقعیت مشخص و غیرقابل انکاری است. بنظر میرسد ایران علاوه بر مشخص بودن روابط و رفتار خود با امریکا، با کشورهای دوست و همتایان امریکا نیز باید رفتار مشخصی را در پیش گیرد. اتفاقی که شکل گرفت حاکی از تغییر رفتار کره جنوبی با ایران است، و این موید بی‌توجهی و عدم ارزشگذاری در روابط سازنده دو کشور است. و این در حالی است که کره با یک جانبه سازی روابط و نیزگره‌زدن مساله‌ای که مربوط به دو کشور است به کشور سومی که همواره برخورد متخاصمانه با ایران دارد؛ تصوری از ادامه تعاملات دو جانبه در آینده ندارد. باید بپذیریم و سیاستهای مشخص و روشنی با کشورهایی هم چون کره داشته باشیم، چرا که در شرایط تحریم یک جانبه امریکا، کشورهایی مثل کره رفتارهای غیردوستانه خود را از سر جبر می‌دانند. کره جنوبی با بی‌توجی به همه منافعی که از ظرفیتهای ایران بدست آورده است، تسلیم بودن در برابر سیاستهای امریکا را به هرگونه رفتار انسانی و منطقی با ایران ترجیح می‌دهد. با این وصف تنها راهی که برای ایران باقی می‌ماند علی رغم مذاکرات و رایزنی‌های مسالمت آمیز و تبدیل نشدن مسائل به بحران، نشان دادن گوشه‌ای از اقتدار ایران به کشورهایی هم چون کره است که می‌تواند آنان را متوجه نکاتی از قبیل قطب منطقه بودن ایران و پوچی هیمنه امریکا نماید.
اسرا داودی
