«به قدرتت نناز ...»
«فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْ ءٍ حَتَّی إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَهً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ. فَقُطِعَ دابِرُ الْقَوْمِ الَّذینَ ظَلَمُوا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ»*1
امام علی فرمودند: «اگر پیوسته از سوی خداوند به سوی تو نعمت می‌آید، در حالی که تو اهل معصیت هستی، بترس!»*2
این قانون الهی است؛ قانونی که فقط مختص ظالمین است؛ همان کسانی که به انوار الهی پشت کرده و آگاهانه قدم در مسیر ظلمت گذاشته اند و حقوق مظلومین را زیر پا می‌گذارند تا از قدرت و ثروت خود لذت ببرند؛ خدا هم درهای دنیا را به روی آنان خواهد گشود تا در مسیر ظلم و ستمی که انتخاب کرده اند یکه تازی کنند. اما این سرمستی و غرور دوامی ندارد، چرا که منجی خواهد آمد و آمدن او یعنی ریشه کن شدن ظلم و ستم و پایان دوران یکه تازی باطل و طنازی شیطان صفتان.
1- انعام ،آیه 44 و 45
2- نهج البلاغه،حکمت 25
مهدویت در قرآن (جزءهفتم)
