اعمال احیاء شب نیمه شعبان
چرا احیای مهدوی؟!
بسمه تعالی
آنچه از بررسی اعمال وارده در شب نیمه شعبان بر می آید این است که این شب
تالی تلو شب قدر، شبی مبارک، فرصتی عالی برای تقرب به خدا، دریافت فضل،
بخشش، قسمت شدن روزی ها و نوشته شدن اجل ها ست.
اهم اعمال این شب عبارتند از : غسل ، احیای این شب (به نماز، دعا و
استغفار)، زیارت امام حسین(علیه السلام) هر چند با گفتن یک سلام از پشت بام
خانه (افضل اعمال این شب)، دعای کمیل، برخی ادعیه خاص (که مهمترین و مرتبط
ترین آنها دعای اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیلَتِنا وَ مَولُودِها) و برخی
نمازها (که مفصل و طولانی هستند).
مراد از احیای مهدوی در واقع متوجه نمودن مخاطبان به حضرت و ویژه نمودن آن پیرامون مولا صاحب الزمان(عج الله تعالی فرجه) است.
برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید...
باتوجه به آنچه ذکر شد، میتوان استراتژی زیر را برای مراسم در نظر گرفت:
نخست باید استغفار نمود (کما اینکه در این شب نیز سفارش شده است) و سپس
خواسته های خود را از خدا خواست (که بسیار در ادعیه به این سفارش شده).
البته به این مهم توجه کنیم « از آنجا که شکل و فرم برگزاری، خود باید
حکیمانه و مُدبّرانه باشد تا در کنار مطالب مطرح شده از سوی سخنران ها
درچنین شبی، مخاطب را تربیت نماید لذا باید سین برنامه ای ویژه ای را برای
آن در نظر گرفت.»
در واقع مسئله این است که شرکت کننده در این مراسم به دنبال پاسخ به سوالات زیر است و ما به دنبال بهترین جواب :
1-چرا چنین شبی تا این حد، نزد خدا عزیز است؟
2-چرا تا این وسعت برکات دارد؟ (خداوند سوگند خورده کسی دست خالی برنگردد)
3-از چه باید استغفار کرد؟ (چه گناهانی حبس دعا می کنند و نقمت نازل می کنند؟)
4-مطمئن ترین راه برای بخشوده شدن چیست؟
5-از خدا چه باید خواست؟ (بهترین خواسته ها چیست ؟ آیا خواسته ای هست که همه خوبی ها در آن جمع باشد؟)
6-آیا موارد مذکور ارتباطی با مولود این شب دارد؟
برای پاسخ گفتن به سوالات بالا فرم زیر پیشنهاد می شود:
الف: استغفار ب: اضطرار ج: دعا د: جمع هرسه
الف- استغفار :
همانطور که گفته شد امشب، شب استغفار از گناهان و طلب مغفرت و فضل است:
برای استغفار، چه راهی بهتر از اشک بر ابا عبدالله الحسین (علیه السلام)
سراغ دارید؟ (در این شب، افضل اعمال زیارت امام حسین(علیه السلام) است حتی
در حد گفتن یک سلام رو به کربلای مُعلّی) و چه دعایی بهتر از دعای کمیل
امیرالمومنین(علیه السلام) ؟
هدف از بخش الف : استغفار از گناهان حبس کننده دعاها و استغفار از گناهان مانع ظهور
ب- اضطرار:
مخاطب باید بداند بهترین دعاها، درخواست فرج و ظهور حضرت است، منتها
مشروط بر اینکه بداند به واسطه غیبت حضرت، از چه خیر و فضل عظیمی بی بهره
مانده است!
لذا پیشنهاد می شود دعای فرج (الهی عَظُمَ البَلاء) و فرازهای خاصی از
دعای ندبه(این بقیه الله، این الطالب بدم المقتول و...) - که به موضوع
"کجایی" و عدم کسب فیض مستقیم از حضرت اشاره نموده – خوانده شود.
هدف از بخش ب: یعنی مخاطب فهم به نداشتن این گنج عظیم کند و حالا خود را بدبخت و بیچاره و یتیم ببیند که نتیجه اش مضطر شدن است.
ج- دعا:
حالا میدانیم چه باید بخواهیم : دعای اَللهُمَّ بِحَقّ لَیلَتِنا وَ
مَولُودِها + فرازهایی از دعای ندبه (اَللهُمَّ اَنتَ کَشّافُ الکُرَبِ وَ
البَلوی تا انتهای دعا) فرازهایی که خداوند مخاطب است و بنده ای که احیا می
دارد به فهم دعای برای ظهور و فرج رسیده است، ان شالله.
د- حال که استغفار کرده ایم و مضطر شده ایم و با اشک، ظهور و فرج مولا را
می خواهیم همه را با هم در تکرار آیه شریفه 62 سوره نمل و همنوا شدن مأموم و
امام میتوان دید که :
أَمَّن یجُِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ
بی شک با وجود تجربه ی سه سال پیاپی برگزاری مراسم احیا و شبکه کردن برنامه
ها در کل کشور و حتی خارج از کشور و نظر سنجی صورت گرفته از مخاطبان ، این
بخش جذاب ترین و معنوی ترین بخش مراسم است.
پر واضح این درخواست جمعی و اضطرار همگانی با ندبه و اشک و التماس در ادعیه و روایات نیز تاکید شده است (هَل مِن مُعین؟)
لذا پیشنهاد می شود:
زیارت امام حسین (علیه السلام) یا زیارت عاشورا اولین برنامه ی سین مراسم باشد. (جهت آماده شدن فضای معنوی مراسم)
با قرائت قرآن توسط قاری (بعد از زیارت عاشورا) عملا برنامه آغاز می شود.
سپس سخنرانی خطیب جلسه
پس از آن قرائت، فراز هایی از دعای کمیل (پایان بخشِ استغفار).
پذیرایی (در صورت نیاز)
دعای فرج + فرازهای (اَینَ ) دعای ندبه (پایان بخشِ اضطرار)
دعای اللهم بحق لیلتنا و مولودها + فراز هایی از ندبه که مخاطب خداست
(اللهم انت الکشاف الکرب و البلوا تا انتهای دعا) در این فراز ها فقط از
خدا امام می خواهیم .
و در پایان تکرار (مثلا صد مرتبه) همگانی و هم صدا و هم دل آیه شریفه
اَمَّن یُجیب... [پیشنهاد می شود مداح جلسه توجیه باشد که در پایانِ هر ده
بار تکرار با گریز زدن به اضطرارِ اهل بیت و سوگند دادن خداوند به حضرات و
ستم هایی که دیده اند – مانند مضطر شدن حضرت عباس هنگام سوراخ شدن مشک،
مضطر شدن امام حسین هنگام اصابت تیر برگلوی شش ماهه اش و مضطر شدن امام علی
(علیهم السلام)... و حتی اشاره به اضطرار شیعیان در سرتاسر جهان اعم از
سوریه، عراق، نیجریه، لبنان و ... فرج امام زمان(سلام الله علیه) را
برساند].
برگزار کننده گان مراسم، سخنرانان و مادحین عزیز را باید توجیه نمایند
سوای محکمات مباحث خود (که به علت وضوح نیاز به ذکر آن نیست مانند وظایف
منتظران و ... ) بهدلیل قرار گرفتن در موقعیت خاص زمانی و جهت جلوگیری از
آفت ها، به موارد زیر اشاره داشته باشند:
ظلم های عظیمی که از سوی شیاطین جن و انس به انسانیت، اسلام ناب و
شیعیان روا داشته می شود اعم از ظلمت فرهنگی و اعتقادی عظیمی که جهان را
فراگرفته است و اینکه بشر توان مدیریت دنیا و خودش را ندارد.
اشاره بر اهمیت وحدت شیعیان و پرهیز از تفرقه و اشاره به رشادت های
سربازان امام زمان(ارواحنافداه) در دفاع از حریم اسلام در سوریه، عراق و
غیره؛ تاکید بر علمداری و حفظ سنگر کیان تشیع و اسلام ناب و دمیدن روحیه
امید در منتظران تا ظهور حضرت حجت ان شالله.
هوشیاری در مقابل نحله های ضاله
خلاصه اینکه احیا دارنده، استغفار می کند از گناهان (که مانع حقیقی
ظهورند)، مضطر می شود از بی امامی و ظلم و ظلمت جاری در جهان، و دعا میکند
برای ظهور حضرت (که همه خیرات و برکات در همین یک دعا نهفته است) .
با توجه به آنچه گذشت :
شعار : " احیای مهدوی، استغفار، اضطرار و دعا" پیشنهاد می شود.
استغفار از گناهان مانع ظهور
دعای فرج و پایان فراق ان شالله
اضطرار از غیبت حضرت
امید اینکه با استعانت و توکل بر خداوند متعال (جل جلاله) و عنایات حضرت مهــدی (عج الله تعالی فرجه الشریف)
بتوانیم گامی مؤثر درجهت تحقق دولت کریمه ، عمل به کلام وحی و پذیرش آن برداریم.