نکاتی ظریف از روز پایانی رزمایش سپاه ؛ اسرائیل هدف اصلی
در روز دوم رزمایش پیامبر اعظم 14 چند اتفاق مهم رخ داد که بدیع و غیر منتظره بود و معتقدم سپاه از نمایش آنان هدفی خاص را دنبال می کرد.
اول ، عدم استفاده از موشک های دوربرد خانواده شهاب و در مقابل شلیک انبوه بالستیک های نقطه زن تاکتیکی که برای اهداف کوتاه برد مورد استفاده قرار می گیرند. این موشک ها بسیار دقیق بوده و به سرجنگی شدید الانفجار مجهز هستند.
نکته گیرا اینست که بدانیم با توجه به تکنولوژی بومی و تولید انبوه ، قیمت این تجهیزات در مقایسه با نمونه های خارجی اصلا قابل مقایسه نیست . برای مثال موشک های بالستیک خانواده فاتح 110 مانند هرمز ، خلیج فارس ( زمین به دریا ) و فاتح 313 که دقت اصابتشان زیر 5 متر اعلام شده برای ایران حدود 150 هزار دلار تمام می شود و این در حالی است که بالستیک اسکندر روسی با مشخصات مشابه 3 میلیون دلار و کروز توماهاوک آمریکایی 1/5 میلیون دلار قیمت دارند.
همچنین موشک های دوربرد ایران همچون شهاب 3 ، سجیل و قدر هر تیر آن چند میلیون دلار برای وزارت دفاع هزینه بر می دارد.
یعنی با هزینه یک موشک سجیل با سرجنگی به جرم 700 کیلو تا 1 تن ، می توانیم دهها موشک خانواده فاتح با برد 300 تا 700 کیلومتر و سر جنگی 500 کیلوگرمی بسازیم .
فلذا به زعم من استراتژی سپاه در سالهای اخیر برای تحدید ، تهدید و در نتیجه ایجاد موازنه وحشت در برابر دشمن اصلی خود در منطقه یعنی اسرائیل ، سرمایه گذاری بیشتری روی موشک های خانواده فاتح بوده و مترصد آن است که این تجهیزات را در جغرافیای سرزمینی متحدانش یعنی لبنان و سوریه ( و شاید در آینده عراق ) در تعداد بسیار بالا مستقر کند .
این راهبرد از آن جهت کارآمد است که اولا خاک ایران در مواجهه احتمالی آتی از جنگ دور می ماند و علاوه بر آن با هزینه بسیار اندک می توان هزاران موشک دقیق با قدرت ویران کنندگی فراوان را در اطراف اسرائیل مستقر کرد که با توجه به حجم آتش بالا و مهمتر قابلیت هدایت تا لحظه اصابت از گزند سامانه های موشکی در امان خواهند بود.
اصولا موشک های فاتح 110 به موشک لبنان معروفند چون از ابتدا برای استفاده جنبش حزب الله ساخته شدند و چندی پیش بود که سید حسن نصرالله اعلام کرد : در جنگ تموز 2006 نیز این موشک ها در زرادخانه حزب الله وجود داشت اما با توجه به شرایط جنگ نیازی به استفاده از آن حس نشد.
گزاره فوق یعنی حداقل 14 سال است که مقاومت لبنان این سلاح دقیق و مرگبار را در اختیار دارد که هر فروند از آن معادل از بین رفتن یک مرکز حیاتی و راهبردی همچون نیروگاه و پالایشگاه است.
نکته دوم نحوه پرتاب بی سابقه از زیر زمین بود که شلیک رویشی نام گرفت. در این تاکتیک ، موشکی که مشابه خانواده فاتح بود بدون لانچر مرسوم ، ناگهان از زیر خاک لانچ شد.
از مزایای این روش غافلگیری بالای آن ارزیابی می گردد چرا که هر گونه تحرکی روی زمین توسط دیده بان ، پهپادهای شناسایی و ماهواره ها رصد می شود اما با بهره گیری از این شیوه احتمال لو رفتن بیش از پیش کم خواهد شد.
همچنین با توجه به سوخت جامد این نوع موشک ، کاربر دیگر نگران فاسد شدن و تعویض سوخت نیز نخواهد بود و مدت زمان زیادی میتواند این جنگ افزار را زیر زمین مخفی کند .
به زعم من پیام این تاکتیک نوین مستقیما متوجه اسرائیل شد زیرا با توجه به جغرافیای گسترده ایران و وجود دهها شهر موشکی و صدهها سیلوی زیر زمینی در اعماق زمین و کوهها ، این شیوه کاربرد چندانی ندارد و مناسب مناطقی با گستره محدود و مشرف به خطوط درگیری همچون جنوب لبنان و سوریه است.
همان گونه که در بالا ذکر کردم استراتژی ایران در سالهای اخیر مقابله با رژیم صهیونیستی از طریق تسلیح نیروهای نیابتی و متحدانش همچون سوریه ، لبنان و مقاومت فلسطین به ادوات دقیق و مرگبار در حجم بالا بوده و این تجهیزات در زمان مناسب خود می توانند کابوس مرگباری برای اسرائیل شوند و علت حملات مکرر این رژیم به محموله های سلاح در سوریه پس از شروع جنگ داخلی نیز همین است.
اما در لبنان قضیه متفاوت است و با تدقیق در تحولات این کشور در می یابیم با توجه به بازدارندگی ایجاد شده توسط مقاومت از سال 2006 ، اسرائیل تاکنون جرات هدف قرار دادن حتی یک محموله را نداشته و تخمین زده می شود که هزاران موشک و راکت در طی این سالها به زرادخانه حزب الله اضافه شده است ؛ آماری که خود اسرائیلی ها آن را بالای 100 هزار فروند ارزیابی کرده اند.
علیرضا تقوی نیا
