با وجود تمام قدرتی که نهادهای مذهبی در سیاست اسرائیل دارند، ارتش اسرائیل همچنان از هر مذهب سازمان‌یافته‌ای قدرتمندتر است.
با وجود تمام قدرتی که نهادهای مذهبی در سیاست اسرائیل دارند، ارتش اسرائیل همچنان از هر مذهب سازمان‌یافته‌ای قدرتمندتر است. ارتش در حال حاضر قوی‌ترین جریان یهودیت است.
انشل پفیفر، نویسنده هاآرتص نوشت: هفته گذشته جدالی بین تعدادی از خاخام‌های برجسته ملی- مذهبی و فرماندهی عالی ارتش بر سر یکپارچه‌سازی زنان در واحدهای رزمی درگرفت (تا جایی که یک از خاخام‌ها حکم به اخراج گادی آیزنکوت، رئیس ستاد مشترک ارتش داد) اما آنچه می‌توان گفت این است که این نبردی است که ارتش بدون نیاز به شلیک گلوله‌ای برنده آن خواهد شد.
هر کسی که از وضعیت ارتش و جامعه ملی- مذهبی آگاه باشد می‌داند که خاخام‌ها هم‌اکنون باخته‌اند. نعره آنها علیه گادی آیزنکوت به خاطر آنچه "تباهی روح ارتش" می‌نامند، پوششی بر این واقعیت است که پیروان آنها (مردان و زنان مذهبی) آنها رها کرده و گروه‌گروه به واحدهای مختلط ارتش می‌پیوندند.
جهت اطلاع تمام کسانی که از یک ارتش مذهبی‌تر صحبت می‌کنند می‌گویم که اکثریت سربازان مذهبی زمانی که دستوری در تناقض با مذهبشان دریافت می‌کنند، ترجیح می‌دهند از فرمانده خود تبعیت کنند تا خاخام‌ها.
با وجود تمام قدرتی که نهادهای مذهبی در سیاست اسرائیل دارند، ارتش اسرائیل همچنان از هر مذهب سازمان‌یافته‌ای قدرتمندتر است.
ارتش در حال حاضر قوی‌ترین جریان یهودیت است. ارتش، سنت‌ها، تشریفات، زبان، مقامات مذهبی و تابوهای خاص خود را داراست و مثل هر مذهب قدرتمند دیگری مکرراً با نهادهای سیاسی و سایر مذاهب رقیب درگیر می‌شود.
من نمی‌خواهم بگویم ارتش دژ مستحکم ارزش‌های لیبرال و حقوق بشر است؛ نه، این‌گونه نیست؛ و نمی‌خواهم بگویم ژنرال‌ها فمینیست مادرزاد هستند. نه، من فکر نمی‌کنم ارتشی که چنین قدرتی در تعیین هویت یک جامعه داشته باشد، برای آن مفید باشد.
اما در دوره‌ای که سیاستمداران از هر جناح به طرز حقارت آمیزی از ارائه چشم‌اندازی برای آینده اسرائیل ناکام مانده‌اند و خاخام‌ها این‌چنین قدرت خود را از دست داده‌اند، طبیعی است که سازمانی نظیر ارتش این خلأ اخلاقی را پر کند. چه خوب و چه بد، ارتش در حال حاضر، آشکارترین و قدرتمندترین شکل یهودیت سکولار است.
