ابن
أبی دارم یکی از راویانی است که علامه شمس الدین ذهبی در کتاب «میزان
الاعتدال» وی را رافضی دروغگو می داند؛ هر چند که در تمام دروان زندگی اش
مسقیم الأمر (ثابت قدم در اعتقادات) بوده است؛ اما در اواخر عمرش در باره
مثالب شیخین زیاد سخن می گفته و آن دو را شتم می کرده است؛ بنابراین، روایت
او برای ما حجت نیست.
نقد و بررسی:
علامه شمس الدین ذهبی در سیر اعلام النبلاء و میزان الإعتدال و حافظ ابن حجر عسقلانی در لسان المیزان به نقل از ابن أبی دارم می نویسند :
إنّ عمر رفس فاطمة حتّی أسقطت بمحسن.
عمر به فاطمه لگد زد که سبب سقط محسن گردید.
البته همانگونه که در متن شبهه آمده است، ذهبی و ابن حجر، این روایت را به دلیل وجود ابن أبی دارم در سند آن و به بهانه رافضی بودن وی رد کرده و می نویسد:
احمد
بن محمد بن السری بن یحیی بن أبی دارم المحدث أبو بکر الکوفی الرافضی
الکذاب... ثم فی آخر أیامه کان أکثر ما یقرأ علیه المثالب حضرته ورجل یقرأ
علیه ان عمر رفس فاطمة حتی أسقطت بمحسن.
در
واپسین روزهای عمرش آنچه که بیشتر برای وی خوانده می شد مثالب خلفا بود،
من خودم نزد وی بودم که دیدم مردی بر وی اینچنین می خواند: عمر به پهلوی
فاطمه لگد زد که باعث سقط فرزندش محسن شد.
جهت مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...
